تاثير برخي پليمرهاي محلول در آب بر ضريب آبگذري اشباع و مقاومت فروروي خاك

Saturated hydraulic conductivity and soil penetration resistance affected by some water soluble polymers

يكي از روش هاي نوين كنترل فرسايش بادي و بهبود خصوصيات فيزيكي خاك هاي شني، افزايش پايداري ذرات شن و قدرت نگهداري آب در آن ها با استفاده از مواد پليمري مصنوعي است. در اين و Acrylic resin EXP174 ،Karacoat NA پژوهش تاثير سه نوع پليمر محلول در آب شامل، 58 پلي وينيل استات در غلظت هاي 1 و 6 درصد وزن خاك خشك بر ميزان هدايت هيدروليكي اشباع و مقاومت فروروي دو نوع خاك با بافت شني و شن لومي مورد بررسي قرار گرفت. پليمرها به روش تزريق از سطح به نمونه هاي خاك اضافه شدند. بررسي نتايج نشان داد كه هدايت هيدروليكي در خاك شن لومي نسبت به خاك شني بيش تر كاهش يافت (معني دار در سطح 1 درصد)، به طوري كه اين صفت در نمونه هاي 15/4 نسبت به cm/h تيمار شده نسبت به شاهد 64 درصد كاهش پيدا كرد. پليمر پلي وينيل استات با ميانگين با ميانگين Acrylic resin EXP 24 و 174 cm/h با ميانگين Karacoat NA پليمرهاي گروه اكريليك ( 58 25/3 ) هدايت هيدروليكي نمونه هاي تيمار شده را بيش تر كاهش داد (معني دار در سطح 1 درصد). cm/h افزايش ميزان مقاومت فروروي در خاك شن لومي در سطح 5 درصد بيش از خاك شني و تاثير پليمرها در ميزان مقاومت فروروي خاك يكسان بود. غلظت 6 درصد پليمر بر كاهش هدايت هيدروليكي و افزايش مقاومت فروروي تاثير معني دار (در سطح 1 درصد) داشت. بيش ترين ميزان نفوذ پليمر و ضخامت سله مربوط در غلظت 6 درصد و برابر با 70 ميلي متر بود. با توجه Karacoat NA به خاك شني تيمار شده با پليمر 58 به نتايج پژوهش، استفاده از پليمرها در تثبيت شن و بهبود رشد گياهان در مناطق بياباني توصيه مي گردد. واژه هاي كليدي: پليمرهاي اكريليك، پلي وينيل استات، مقاومت مكانيكي، هدايت هيدروليكي

Increase of sand particle stability and water holding capacity induced by synthesized polymers has been used to improve soil physical properties and wind erosion control. The effect of three water soluble polymers including Karacoat NA58, Acrylic resin EXP174 and polyvinyl acetate, 2 concentration levels of polymers (1 and 6% dry weight) and 2 soil textures (sandy and loamy sand) on saturated hydraulic conductivity and the resistance to penetration of soils were studied. Polymer treatments were injected to soil samples. Results showed that decrease of hydraulic conductivity in loamy sand samples was higher (P < 0.01) than sandy soils and decreased 64% compared to the control. Mean hydraulic conductivity (15.4 cm/h) for polyvinyl acetate treatment was lower (P < 0.01) than other two acrylic polymers (Karacoat NA58 with the mean of 24 cm/h and Acrylic resin EXP174 with the mean of 25.3 cm/h). Increase of soil penetration resistance in loamy sand treatments was significantly higher than sandy soils (P < 0.05), but no significant effect was found for polymer treatments. Both hydraulic conductivity decrease and penetration resistance increase were significantly affected (P < 0.01) by 6% concentration level of all polymers used. The maximum polymer penetration (crust thickness) was investigated (70 mm) in sandy soil treated by Karacoat NA58 polymer with 6% concentration. According to the results application of polymer is recommended for sand stabilization and plant growth improvement in desert regions. Keywords: Acrylic polymers, Hydraulic conductivity, Mechanical strength, Polyvinyl acetate