مقايسه‌ي يافته‌هاي اكوكارديوگرافيك عملكرد بطن راست قبل و پس از آنژيوپلاستي شريان كرونري راست و ارتباط آن با ظرفيت عملكردي بيماران

Comparative study of echocardiographic right ventricular systolic function before and after angioplasty on right coronary artery

زمينه و هدف: در بيماران تحت آنژيوپلاستی Percutaneous Coronary Intervention (PCI)، ارتباط ميان وضعيت عملكرد بطن راست و پيامدهای پس از اين پروسيجر همچنان نامعلوم مانده است. هدف از مطالعه حاضر، تعيين ارتباط بين يافته‌های اكوكارديوگرافيك سيستوليك بطن راست با ظرفيت تحمل فيزيكی بيماران پس از انجام PCI بر روی شريان كرونری راست Right Coronary Artery (RCA) بود. روش بررسی: در يك مطالعه مقطعی در بيمارستان امام ‌علی (ع) كرمانشاه در سال 1392، 40 بيمار مبتلا به انفاركتوس حاد ميوكارد ديواره تحتانی كه كانديد PCI بر روی RCA بودند و كسر جهشی بطن چپ بيشتر يا مساوی 40% داشتند، وارد مطالعه شدند. بيماران در روز پذيرش و يك‌ماه پس از آن تحت اكوكارديوگرافی قرار گرفتند و شاخص‌های عملكرد سيستوليك بطن راست از قبيل Tricuspid Annular Plane Systolic Excursion (TAPSE)،Tricuspid Annular Systolic Velocity (TASV)، Tei index و Right Ventricular Fractional Area Change (RVFAC) در آنان اندازه‌گيری و ثبت گرديد. سطح ظرفيت عملكرد فيزيكی بيماران بر اساس معيارهای New York Heart Association (NYHA) در بيماران مشخص گرديد. يافته‌ها: ميانگين كلاس عملكردی NYHA پيش از PCI برابر 46/0±20/2 و پس از PCI برابر 30/0±10/1 بود كه اين تفاوت از لحاظ آماری معنادار بود (001/0P<). ميانگين شاخص TAPSE پيش از PCI برابر 12/2±68/18 بود كه پس از PCI به 11/2±40/20 افزايش يافت كه اين تغيير از لحاظ آماری معنادار بود، (001/0P<). ميانگين شاخص TASV از 52/1±28/13 پيش از PCI به 90/1±85/14 افزايش يافته بود كه اين تغيير نيز از لحاظ آماری معنادار بود (001/0P<) . ميانگين شاخص Tei نيز از 05/0±52/0 پيش از PCI به 03/0±47/0 تغيير يافته بود كه اين تغيير نيز از لحاظ آماری معنادار بود (001/0P<). همچنين، ميانگين شاخص RVFA نيز از 40/2±02/34 پيش از PCI به 57/2±25/38 افزايش يافت كه اين تغيير نيز از لحاظ آماری معنادار بود (001/0P<). نتيجه‌گيری: بر پايه نتايج حاصله از اين مطالعه، بهبود در كليه شاخص‌ها و در مجموع در عملكرد سيستوليك بطن راست به‌دنبال انجام PCI بر روی RCA مشاهده شده بود.

Background: In patients who undergoing PCI, association between right ventricular function and outcome of the procedure remained unclear. The present study aimed to determine association between echocardiography findings of systolic right ventricular function and functional status of patients following PCI. Methods: In a cross-sectional study conducted at Imam Ali hospital and heart center in Kermanshah, Iran in 2013, 40 patients with history of inferior wall myocardial infarction (Inf MI) according to previous electrocardiography (ECG) in past hospitalization for MI who were candidate for percutaneous coronary intervention (PCI) on right coronary artery (RCA) and had left ventricle ejection fraction (LVEF) less than 40% were included. The subjects underwent echocardiography on admission to assess echocardiography indices of systolic right ventricular function including tricuspid annular plane systolic excursion (TAPSE), tricuspid annular systolic velocity (TASV), Tei-index (Myocardial performance index), and RV fractional area (RVFA) change that was repeated one month later. Baseline functional status was assessed based on the New York Heart Association functional classification score (NYHA score) that divided to 4 grades. Results: NYHA score improved following PCI procedure (from 2.20±0.46 to 1.10±0.30, P<0.001). The mean score of TAPSE significantly increased from 18.68±2.12 to 20.40±2.11 (P<0.001). The mean of TASV also increased from 13.28±1.52 to 14.85±1.90 (P<0.001). Also, Tei-index was improved from 0.52±0.05 to 0.47±0.03 (P<0.001). Moreover, RVFA was significantly increased after PCI (from 35.02±2.40 to 38.25±2.57, P<0.001). There was no significant relationship between the changes in NYHA score and each of right ventricular systolic function indices. Conclusion: Although right ventricular systolic function considerably improved fol-lowing PCI procedure, but the changes in this improvement is not associated with the improvement of function class after the procedure.