طبقه‌بندي مجدد كارسينوماهاي سروز تخمدان با روش جديد تقسيم‌بندي دو‌گانه (two-tier) و بررسي بروز ژن P53 با رنگ‌آميزي ايمونوهيستوشيمي

A new grading system “two-tier” in clasification of ovarian serous carcinoma and evaluation of P53 gene expression by immunohistochemical staining

زمينه و هدف: در حال حاضر در تشخيص هيستولوژيك كارسينوماهای سروز تخمدان سيستم درجه‌بندی دوگانه (two tier grading) مورد قبول بسياری از محققان می‌باشد. اين روش تقسيم بر مبنای اصول بيولوژی مولكولی و ژنتيك استوار است. با توجه به توافق بين فردی بالای اين سيستم درجه‌بندی ما نيز سعی در بازنگری كارسينوماهای سروز نموده، تا با در نظر گرفتن نمای مورفولوژيك و استفاده از مطالعه ايمونوهيستوشيميايی P53 به بررسی آن‌ها بپردازيم. روش بررسی: پس از بازنگری 32 مورد (هشت مورد تومور با تمايز خوب و 24 مورد با تمايز ضعيف تا متوسط) با در نظر گرفتن معيارهای تعريف شده بر اساس سيستم درجه‌بندی دوگانه، در دو گروه با درجه پايين (Low grade) و درجه بالا (High grade) بار ديگر طبقه‌بندی شده و بروز ايمنوهيستوشيميايی P53 در آن‌ها بررسی گرديد. يافته‌ها: بر اساس طبقه‌بندی گذشته كارسينوماهای سروز با تمايز متوسط و ضعيف، به‌طور عمده در گروه با درجه بالا قرار گرفتند در حالی‌كه كارسينوم‌های با تمايز خوب در گروه با درجه پايين جای داده شدند كه ارتباط معناداری در هر گروه پيدا گرديد (005/0P<). هم‌چنين رنگ‌پذيری P53 در كارسينوم‌های با درجه بالا در 12 مورد (54%) ديده شد، در حالی‌كه در هيچ‌كدام از كارسينوم‌های با درجه پايين واكنش مثبت مشاهده نگرديد. نتيجه‌گيری: علی‌رغم اين‌كه بروز P53 در كليه موارد كارسينوم با درجه پايين منفی بود ولی به دليل تعداد اندك اين دسته از كارسينوم‌های تخمدان و هم‌چنين پايين بودن تعداد نمونه‌های ما تفاوت آشكاری بين ميزان بقا و بروز P53 به روش ايمنوهيستوشيمی در دو گروه كارسينوم با درجه بالا و پايين در اين تعداد از بيماران ديده نشد.

Background: Recently the use of “two tier" grading system in which ovarian serous carcinoma was classified as low-grade or high-grade in comparing to preceding system has improved authority in prognosis and survival. This approach is simplistic, reproducible, and based on biologic evidence. In this study, we reclassified ovarian serous carcinoma by a new two-tier system for grading and then evaluation of P53 expression in these tumors by immunohistochemistry method. Methods: We retrospectively reviewed 32 cases of ovarian serous carcinoma with previous diagnosis of well differentiated (eight cases) and moderate to poorly differentiated serous carcinoma (24 cases) and according "two tier" grading system in low-grade vs. high-grade serous carcinoma reclassified. Subsequntly all cases immunostained by P53 marker. Also clinical data related to survival of patients (with or without recurrence of tumor and death) and paraclinical findings such as presurgical blood serum level of CA125 are gathered. Results: Out of total eight patients with previously diagnosis; well diferentiated serous carcinoma and of 24 patients with moderate to poorly differentiated serous carcinoma reclassified as low-grade and high-grade ovarian serous carcinoma respectively and a statistically significant difference was found between two groups. (P<0.005) Also of total 24 cases with high grade serous carcinoma, in 12 cases (54%) P53 immunostaining was detected but in non of all low grade serous carcinoma was seen. All 8 low grade serous carcinoma were alive without recurrence of tumor. In 10 and 12 out of 24 cases with high grade serous carcinoma recurrence of tumor and death were seen respectively. Conclusion: Since the presence of P53 negative expression in all of low-grade serous carcinoma by immunostaining and low-grade serous carcinoma accounts for small pupulation of all ovarian serous carcinoma and also few cases in our study, we did not find significant differences between P53 expression and survival in two low-grade vs high-grade serous carcinoma groups.