بررسي نقش و جايگاه زنان عشاير در توسعه اجتماعي و اقتصادي ايل

The Study of Nomadic Women’s Role and Position in the Nomad’s Social and Economical Development

زمينه: پيشينه زندگي عشايري به شروع زندگي انسان باز مي گردد در آن زمان كه گروه هاي خويشاوند در دسته هاي بزرگ در پي مايحتاج خود دايماً در مناطق مختلف در حركت بود و از طريق شكار حيوانات و بهرمندي از ميوه هاي جنگلي امرار معاش مي نمودند كه اين عصر را عصر شكار ناميده اند با قدمتي بيش از هفت هزار سال قبل از ميلاد طبق مستندات موجود تاريخي، مردم ايران زمين نيز در قالب قبايل و اقوام مختلف در نقاط مشخصي از كشور بطور موقت سكني گزيده و زندگي معيشتي خود را با تغيير فصول و بر طبق نوع اشتغال كه عمدتاً دامداري، دامپروري و كشاورزي بوده است تغيير مي داده اند و اين تعريفي است كه به لحاظ جامعه شناختي، اقتصادي و اجتماعي امروزي صرفاً دربر گيرنده و گوياي نوع زندگي عشاير مي باشد. يافته ها: طبق تعاريف و چارچوب هاي ارايه شده، عشاير به كساني گفته مي شود كه از طريق دامداري و شباني امرار معاش مي كنند. محل ثابتي براي زندگي ندارند و به دنبال گله هاي دام مسيرهاي طولاني ييلاق و قشلاق را در چند ماه طي مي كنند. نتيجه گيري: در اين مقاله به جايگاه زنان در توسعه اجتماعي و اقتصادي مي پردازيم و پيشنهاداتي ارايه مي شود.