مكان يابي QTL هاي كنترل كننده تحمل به سرما در برنج

Mapping of QTLs controlling cold tolerance in rice (Oryza sativa L.)

به منظور شناسايي نواحي ژنومي مرتبط با تحمل به دماهاي پايين در برنج، يك جمعيت F2 متشكل از 124 بوته حاصل از تلاقي لاين PR27137-CR153 (متحمل به سرما) و رقم دمسياه (حساس به سرما) مورد ارزيابي قرار گرفت. نقشه پيوستگي با استفاده از 20 نشانگر SSR و 81 نشانگر چندشكل AFLP تشكيل شد و در مجموع 3111 سانتي مورگان از ژنوم برنج را با متوسط فاصله 67/31 سانتي‌مورگان تحت پوشش قرار داد. براي شناسايي QTLها از روش مكان‌يابي فاصله‌اي مركب استفاده شد كه در مجموع تعداد 13 فاصله نشانگري واجد QTL براي 4 صفت تحمل به پژمردگي (CIWT)، تحمل به نكروزه شدن (CINT)، تحمل به زرد شدن (CIYT) و تحمل به سرما (CT) مكان‌يابي شدند. از اين تعداد، سه جايگاه QTL براي صفت CIWT روي كروموزوم‌هاي 2، 8 و 12، پنج جايگاهQTL براي صفت CINT روي كروموزوم‌هاي 1، 3، 3، 10 و 12، سه جايگاه QTL مربوط به صفت CIYT روي كروموزم هاي 1، 2 و 8 و دو جايگاه QTL براي صفت CT روي كروموزوم‌هاي 3 و 12 مكان يابي شدند. در اين تحقيق دو QTL بزرگ اثر qCIWT12 و qCINT12 روي كروموزوم 12 و در مجاورت نشانگرهاي RM7200 و E64-M59-5 شناسايي شدند كه سهم قابل توجهي از واريانس فنوتيپي را بيان كردند.

In this research, 124 individuals of an F2 population derived from a cross between Domsiah variety (cold susceptible) and PR27137-CR153 line (cold resistant) were evaluated to identify the QTLs controlling cold tolerance in rice. Linkage map were established using 20 polymorphic SSRs and 81 AFLP markers which totally covered 3111 cM of the rice genome with an average distance of 31.67 cM. Composite interval mapping was used to determine the association between markers and traits that overall 13 QTLs were found for cold induced wilting tolerance (CIWT), cold induced necrosis tolerance (CINT), cold induced yellowing tolerance (CIYT) and cold tolerance (CT) traits. Three QTLs on chromosomes 2, 8 and 12 for CIWT, 5 QTLs on chromosomes 1, 3, 3, 10 and 12 for CINT, 3 QTLs on chromosomes 1, 2 and 8 for CIYT and 2 QTLs on chromosomes 3 and 12 for CT were mapped. Two major QTLs, qCIWT12 and qCINT12 on chromosome 12 revealed a significant contribution of phenotypic variance and also markers RM7200 and E64-M59-5 were nearly two QTLs.