بررسي رابطه ادراك عدالت سازماني و رضايت شغلي كاركنان دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني كرمان

The Relationship between Organizational Justice Perception and Job Satisfaction: a study on employees of Kerman University of Medical Sciences

مقدمه: كاركنان باانگيزه ارزشمندترين منبع سازمان هستند و توجه به نيازها و جلب رضايت آن‌ها اهميت دارد. عدالت سازماني نيز به دليل تاثيرات مهمي كه بر نتايج كاري فردي، سازماني، نگرش‌ها و رفتارهاي كاركنان از جمله رضايت شغلي دارد، مورد توجه ويژه مي‌باشد. بنابراين هدف اين مطالعه، بررسي رابطه ادراك عدالت سازماني و رضايت شغلي كاركنان دانشگاه علوم پزشكي كرمان بود. روش‌ها: جامعه آماري تحقيق حاضر شامل كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي كرمان بود و بر اين اساس 285 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي سنجش عدالت توزيعي از پرسش‌نامه Niehoff و Moorman، براي سنجش عدالت رويه‌اي و تعاملي از پرسش‌نامه Moorman و براي سنجش رضايت شغلي از پرسش‌نامه JSS (Job Satisfaction Survey) استفاده گرديد. نتا‌يج: سه مولفه عدالت سازماني شامل عدالت توزيعي، رويه‌اي و تعاملي با رضايت شغلي كاركنان داراي ارتباط معني‌داري بود، اما در مدل رگرسيون از بين اين سه مولفه، تنها دو مولفه عدالت توزيعي و تعاملي قادر به پيش‌بيني رضايت شغلي بودند. همچنين ادارك عدالت سازماني و رضايت شغلي كاركنان در بين زنان و مردان، در گروه‌هاي سني، سوابق خدمتي، وضعيت استخدامي و تحصيلاتي مختلف تفاوت معني‌داري نداشت. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به اين‌كه بين عدالت سازماني و مولفه‌هاي آن با رضايت شغلي كاركنان ارتباط معني‌داري وجود دارد و عدالت سازماني قادر به پيش‌بيني رضايت شغلي مي‌باشد، بنابراين مديران بايد به عدالت سازماني كه بهبود رضايت شغلي را در پي دارد، توجه نمايند.

Background: Motivated employees are the most valuable resource of the organization. Thus, considering their needs and satisfaction is important. Organizational justice, due to its significant impacts on the organizational and individual work outcomes, employees’ attitudes and behaviors like job satisfaction, is of a great importance. The aim of this study was to investigate the relationship between organizational justice perception and job satisfaction among employees of Kerman University of Medical Sciences. Methods: The target population of this study was headquartering employees of Kerman University of Medical Sciences, among whom 285 ones were selected. For the assessment of distributive justice Niehoff and Moorman questionnaire, for procedural and interactional justice Moorman questionnaire and for job satisfaction JSS (Job Satisfaction Survey) questionnaire were used. Results: All three dimensions of organizational justice including distributive, procedural and interactional justice had a significant relationship with job satisfaction. But among the three dimensions of organizational justice, only distributive and interactional justice could predict job satisfaction. Also, organizational justice and job satisfaction of employees were not significantly different based on sex, age group, job tenure, employment status, and education. Conclusion: Since organizational justice and its dimensions have a significant relationship with job satisfaction and organizational justice can predict job satisfaction, managers should pay attention to organizational justice which leads to enhanced job satisfaction.