بررسي پيامد ابتلا به سل در بيماران مبتلا به ايدز درمان‌شده با رژيم استاندارد

Outcome of TB in HIV patients treated with standard regimen

  زمينه و هدف: عفونت ايدز (Human Immunodeficiency Virus, HIV) با تضعيف سيستم ايمنی، بزرگ‌ترين عامل گسترش بيماری سل در سال‌های اخير و يكی‌از علل مرگ در بيماران HIV مثبت می‌باشد. در بين بيماران با سل فعال، بيماران با عفونت هم‌زمان HIV بيش‌ترين ريسك برای عود را داشته‌اند. عفونت HIV ميزان سل راجعه را افزايش می‌دهد كه ممكن است به‌دليل فعال‌سازی مجدد اندوژن يا عفونت مجدد اگزوژن باشد. هدف اصلی اين مطالعه بررسی پيامدهای سل در بيماران HIV مثبت درمان‌شده با رژيم استاندارد بود.   روش بررسی: اين مطالعه كوهورت گذشته‌نگر بر روی بيماران HIV مثبت مبتلا به سل مراجعه‌كننده به مركز مشاوره بيماری‌های رفتاری و بخش عفونی بيمارستان امام‌خمينی (ره) در سال‌های 91-1382 انجام شد. پيامد مورد مطالعه شامل شكست، عود و مرگ‌و‌مير بود. هم‌چنين ارتباط پيامدها با تعداد CD4 ، دريافت كوتريموكسازول، دريافت آنتی‌رتروويرال، نوع سل، بيماری‌های وابسته به ايدز (AIDS defining illness) بررسی شد.   يافته‌ها: از 135 بيمار، هشت نفر (9/5%) مونث و 127 نفر (1/94%) مذكر بودند. ميانگين كل سن افراد 02/10 ± 14/40 سال بود. از نظر راه ابتلا به عفونت HIV ، بيش‌ترين راه تزريق وريدی مواد بود. سه مورد (22/2%) شكست، 15 مورد (1/11%) عود تا زمان بررسی و 21 مورد (8/15%) مرگ‌و‌مير داشتند. سطح CD4 مهم‌ترين و موثرترين متغير در عود بيماران بود (ريسك خطر (Hazard ratio) = (4/1-11/0)392/0، ريسك نسبی (Relative risk) = (103/1-539/0) 809/0، 068/0 P= ). با توجه به 95% CI ، تاثير CD4 بر عود نيز معنادار نبود و دريافت آنتی‌رتروويرال مهم‌ترين و موثر-ترين متغير در افزايش بقای بيماران بود. ( (Relative risk) = (918/0-513/0)686/0، (Hazard ratio) = (45/0-41/0) 137/0، 001/0 P= ).   نتيجه‌گيری: بيش‌ترين عامل موثر بر پيامد بيماران دريافت آنتی‌رتروويرال بود.

Background: HIV infection reduces the immune system and is the most significant factor in the spread of TB in recent years and one of the causes of death in HIV -seropositive patients. TB is the most commonly diagnosed opportunistic infection and the most frequent direct cause of death among HIV infected patients. The HIV infection can accelerate progression of TB infection to active TB disease. Among patients with active TB, those with HIV co-infection have the greatest risk for relapse. Regardless of increasing rate of TB and HIV in Iran, we decided to s urvey outcome of TB in HIV positive patients who treated with standard regimens in the years 2003-2012. Methods: This retrospective cohort study was conducted on HIV-positive patients with TB referred to Behavioral Diseases Consultation Center and Infectious Diseases Ward of Imam Khomeini Hospital from 2003 to 2012. Outcome was defined as failure, relapse and mortality. Moreover, the relationship between outcomes and number of CD4, co-trimoxazole and antiretroviral intake, type of TB and AIDS defining illness was studied. Results: This study had 135 patients, 8 (5.9%) were females and 127 (94.1%) were males. The mean age of the patients was 40.14+10.02 and the most way to catch HIV in this study was intravenous drug user. There were 3 (2.22%) cases of failure, 15 ( 11.1%) relapse , and 21 ( 15.8%) deaths. Antiretroviral therapy, AIDS defining illness, type of TB and co-trimoxazole intake did not soley affect relapse. CD4 level was the most effective variables in relapse [ Hazard ratio: 0.392 (0.11-1.4); Relative Risk: 0.809 (0.593-1.103) (P=0.068) ]. However, regard to CI95%, the impact of CD4 on relapse is not significant and antiretroviral intake was the most important and effective variable in increasing their survival. Hazard ratio: 0.137 (0.141-0.45); Relative Risk: 0.686 (0.513-0.918) (P=0.001) Conclusion: Overall, receiving antiretroviral was the most important factor influencing the outcome of patients.