تاثير خود- استنادي نويسنده بر ضريب تاثير مجلات پزشكي ايراني در دو نمايه‏نامه‌ي WoS و ISC

A Study of Effect of Author Self-Citation on Impact Factor in Iranian English Medical Journals in Web of Science and Islamic World Science Citation Center

مقدمه: توليد مجلات علمي پزشكي يكي از نماد‏هاي توسعه‌ي سلامت در هر كشور است. تعداد استنادهاي مجله در نمايه‏نامه‏هاي بين‏المللي جلوه‏اي از اهميت آن در انتشار دانش سلامت است و در اين ميان سهم خود- استنادي‏ها‏ چشم‏گير‏تر است. هدف از مطالعه‌ي حاضر مقايسه‌ي تاثير خود- استنادي نويسنده در ضريب تاثير مجله‏هاي‏ انگليسي پزشكي ايراني در پايگاه‏هاي وبگاه علوم (WoS) و پايگاه‏ استنادي علوم جهان اسلام (ISC) بوده است. روش بررسي: به روش تحليل استنادي 12 مجله در پايگاه WoS و 26 عنوان در پايگاه ISC در سال‏هاي 2006 تا 2009 بررسي گرديد. ضريب تاثير از گزارش‏هاي استنادي نشريات و خود- استنادي‏ نويسنده با جستجو و مشاهده‌ي مستقيم‏ ارجاعات در هر پايگاه ‏گرد‏آوري و به كاربرگه منتقل شد. ضريب تاثير بدون خود- استنادي محاسبه گرديد. ابزار تحليل داده‏ها نسخه‌ي 20 نرم‏افزار SPSS بود. براي مقايسه‌ي نرخ خود- استنادي‏‏هاي مجلات مشترك از آزمون Wilcoxon و براي مجلات غير مشترك از آزمون Mann-Whitney استفاده شد. براي تعيين همبستگي خود- استنادي با ضريب تاثير در پايگاه WoS از آزمون Pearson و در پايگاه ISC به سبب چولگي داده‏ها از آزمون Spearman استفاده شد. آزمون مقايسه‌ي همبستگي بين دو پايگاه، تحليل Covariance بود. يافته‏ها: نرخ خود- استنادي نويسنده در دو پايگاه تفاوت معني‏داري نداشت (05/0 < Pvalue). در پايگاه WoS همبستگي بين خود- استنادي و ضريب تاثير به سطح معني‏داري نزديك بود (69/0=r ، 06/0=Pvalue). همبستگي در پايگاه ISC معني‏دار نشد (06/0=rsp، 63/0=Pvalue). بين رابطه‌ي خود- استنادي نويسنده با ضريب تاثير در دو پايگاه تفاوت معني‏داري وجود داشت (001/0Pvalue < ). نتيجه‏گيري: تاثير خود- استنادي نويسنده در افزايش ضريب تاثير مجلات حوزه‌ي پزشكي در وبگاه علوم بيش‌تر است. خود- استنادي نويسندگان اين حوزه بايد كاهش يابد تا تاثير واقعي مجلات علمي نمايان شود. واژه‏هاي كليدي: نشريات؛ استناد؛ ضريب تاثير مجلات؛ پايگاه‌‌هاي اطلاعاتي؛ پايگاه استنادي علوم جهان اسلام

Introduction: The production of Every country`s Medical journals is one of the sign of health development in it. The number of citations in international indexing is a sight of its important in distribution of health information. The rate of self-citations is more been seen. There, the aim of this study had been the comparison of Author self-Citation effect on Impact Factor in Iranian English medical journals in Web of Science (WoS) and Islamic World Science Citation Center (ISC). Methods: By citation analysis, 12 journals in WoS and 26 in ISC were studied from 2006 to 2009. Impact Factors were extracted from JCR, and self-Citaions were obtained by looking of citations in every database and imported to spread sheets. Impact Factor without self-citation recalculated. Data analyzing tool was SPSS software 20 edition. Wilcoxon test was used for comparison of self-citation rates in common journals, and for uncommon journals Mann-whiteny test was used. For correlation test of Author self-citation with IF in WoS Pearson test was used. Because of skewed data in ISC, Spearman test was used. The comparison test of correlation between two databases was Covariance test. Results: There wasn’t any significant deference between Author self-citation rate in two databases (Pvalue > 0.05). In WoS, the correlation between Author self-citation and Impact Factor was near to meaning surface (Pvalue=0.06, r=0.69). The correlation was not meaning in ISC (Pvalue > 0.05, rsp =0.06). There was significant deferent between the relations of Author self-citation and impact factor in two databases (Pvalue < 0.001). Conclusion: The effect of Author self-citation in increasing of IF is more significant in WoS. Author self-citation must be decreased to show the really journal´s impact. Keywords: Periodicals; Citation; Journal Impact Factor; Databases; Islamic World Science Citation Center