ا‏لگوي هم‏‌تاليفي پژوهشگران ايراني حوزه‌ي سم ‏شناسي در پايگاه موسسه ‏ي اطلاعات علمي طي سال‌هاي 1991 تا 2011

Co-authorship of Iranian Researchers in the Field of Toxicology in Institute for Scientific Information (ISI) During 1991-2011

مقدمه: هم‌تاليفي وسيع ‏ترين شبكه‌ي اشتراك دانش و دخالت حقيقي پژوهشگران در توليد علم و توسعه‌ي علمي است. هدف از اين پژوهش تعيين وضعيت هم‌تاليفي پژوهشگران ايراني حوزه‌ي سم ‏شناسي در نمايه‌ي استنادي علوم بين سال‌هاي 1991 تا 2011 بوده است. روش بررسي: نوع پژوهش كاربردي است و از رويكرد علم ‏سنجي بر پايه‌ي شاخص هم‏ تاليفي استفاده شده است. داده‌ها با مراجعه به پايگاه استنادي موسسه‌ي اطلاعات علمي (ISI: Institute for Scientific Information) و جستجو از طريق نام كشور و حوزه‌ي سم‏ شناسي انجام شد و تعداد 1160 مدرك در بازه‌ي زماني 1991 تا 2011، جامعه‌ي پژوهش را تشكيل دادند. تحليل داده ‏ها با استفاده از نرم‌افزارهاي Excel و BibExcel انجام شد. يافته‏ ها: بيش‌ترين ميزان مشاركت در توليد مدارك داراي 3 نويسنده بوده است و بالاترين ضريب همكاري مربوط به سال 1997 با 75/0 بود كه بيش‌ترين مشاركت در اين سال در توليد مدارك 3 و 5 نويسنده‏اي بوده است. در كل ضريب همكاري در بازه‌ي زماني مورد بررسي 61/0 محاسبه شد. هم‌چنين در بين موسسات و مراكز پژوهشي، دانشگاه‌هاي علوم پزشكي تهران (با 341 مدرك)، ‌شهيد بهشتي (135 مدرك) و جندي ‏شاپور اهواز (105 مدرك) به ترتيب به‌عنوان پركارترين دانشگاه‌هاي كشور در توليد مدارك علمي در حوزه‌ي سم‏ شناسي، در رتبه‌هاي اول تا سوم قرار گرفتند. نتايج در مورد همكاري ‏هاي بين ‏المللي نيز مشخص شد كه پژوهشگران ايراني حوزه‌ي سم‏ شناسي بيش‌ترين هم‌تاليفي را به ترتيب با پژوهشگران كشورهاي كانادا (23 مدرك)، ‌انگلستان (19 مدرك) و ايالات متحده امريكا (19 مدرك) دارند. هم‌چنين محمد عبداللهي با 106 مدرك به‌عنوان پركارترين نويسنده شناخته شد. نتيجه‌گيري: با توجه به تمايل بالاي پژوهشگران ايراني حوزه‌ي سم ‏شناسي به توليد مدارك علمي با مشاركت پژوهشگران داخل و خارج از كشور، لازم است كه بستر لازم براي مشاركت گسترده ‏تر پژوهشگران اين حوزه در سطح داخل و خارج از كشور فراهم شود. واژه‌هاي كليدي: علم‌سنجي؛ سم‏ شناسي؛ پايگاه‌هاي اطلاعاتي؛ موسسه‌ي اطلاعات علمي

Introduction: Co-Authorship is "the most expansion knowledge sharing network" and real intervention of researcher in science production and development. This research has studied co-authorship of Iranian researchers in the field of Toxicology in Science Citation Index (SCI) during 1991 – 2011. Methods: The research was applied and scientometric instrument based on co-authorship indicators. Data gathering was done by referring to ISI (Institute for Scientific Information) databases. The search has been done for name of country and Toxicology field and 1160 documents were retrieved. Data analysis has been done by using Excel and Bib Excel programs. Results: The results showed that Iranians’ collaboration were in the three-authored papers. The highest percentage of collaboration were at 1997 and collaboration coefficient (CC) was 0.75 and in the year the highest collaboration were in the documents with three and five authors. Totally, CC was calculated 0.61 Too, Tehran University of Medical Sciences (341 documents), Shahid Beheshti University of Medical Sciences(135 documents) and Ahwaz Jundishapur University of Medical Sciences(105documents) were the most prolific universities in the field, settled one – three ranking. In the international level Iranian researchers tended to collaborate with canadian (23documents), UK(19 documents) and USA (19 documetns)researchers. As well as a most prolific writer Mohammad Abdullahi was 106 documents. Conclusion: Considering the high tendency of Iranian researchers in the field of Toxicology in producing scientific documents with national and international researchers, it is necessary to pay more attention to the national and international collaborations. Keywords: Scientometric; Toxicology; Databases; Institute for Scientific Information