پيامدهاي مادري ناشي از دريافت سولفات منيزيم و نيفديپين درمهارزايمان زودرس

Maternal outcomes caused by receiving magnesium sulfate to suppress preterm labor

مقدمه: امروزه درصد بالايي از زنان باردار دچار زايمان زودرس مي شوند كه اين مساله باعث به وجود آمدن مشكلات متعدد براي مادر و نوزاد نارس او مي شود. زناني كه دچار پره ترم ليبر مي شوند جهت جلوگيري از انقباضات رحمي معمولاً توسط تركيبات دارويي خاصي تحت درمان قرار مي گيرند. مطالعه حاضر با هدف مقايسه تاثير سولفات منيزيم و نيفديپين بر مهار زايمان زودرس و عوارض مادري ناشي از تجويز سولفات منيزيم و نيفديپين انجام شد. روش كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني مداخله اي در سال1391 بر روي 80 زن باردار مراجعه كننده به مراكز آموزشي- درماني الزهرا و طالقاني تبريز انجام شد. به يك گروه سولفات منيزيم و همزمان قرص پلاسبو به جاي نيفديپين داده شد. در گروه ديگر قرص نيفديپين و همزمان سرم رينگر به عنوان پلاسبو انفوزيون شد. ابزار گردآوري داده ها، چك ليست و فرم پارتوگراف بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS(نسخه 15) و آزمون هاي آماري تي مستقل، كاي دو و كولموگروف-اسميرنوف انجام شد. ميزان p كمتر از 05/0 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: انقباضات رحمي و روند زايمان در 35 نفر(5/87%) از گروه نيفديپين و 19 نفر (5/47%) از گروه سولفات منيزيم مهار شد (001/0 > p). افزايش ضربان قلب مادر در 27 نفر (5/67%) از گروه نيفديپين و ديسپنه در 26 نفر (65%) از گروه سولفات منيزيم وجود داشت. در گروه نيفديپين بعد از زايمان، عارضه اي مشاهده نشد ولي در گروه سولفات منيزيم، 3 مورد آتوني و 2 مورد دكولمان مشاهده شد (09/0=p). دو گروه از نظر نوع زايمان تفاوت معني داري نداشتند (7/0=p). نتيجه گيري: نيفديپين در مهار زايمان زودرس موثرتر از سولفات منيزيم است و عوارض جانبي كمتري دارد. به همين دليل مي تواند جايگزين بهتري در درمان پره ترم ليبر باشد.

Introduction: Nowadays, a high percentage of pregnant women experience preterm labor. This causes a lot of problems for mother and her premature infant. Women who experience preterm labor are usually treated with a certain drug compounds to prevent uterine contractions. This study was performed aimed to compare the effects of magnesium sulfate and nifedipine on inhibition of preterm labor and maternal complications caused by administration of magnesium sulfate and nifedipine. Methods: This Interventional control trial study was performed on 80 pregnant women referring to Tabriz medical-training centers of Taleghani and Alzahra in 2012. One group was given sulfate magnesium and simultaneously received a placebo instead of nifedipine. The other group was given Nifedipine tablet and simultaneously, serum ringer was infused as placebo. Data collection tools consisted of checklist and patrograph form. Data was analyzed using SPSS software (version 15), and t-independent, chi-square, test, and Kolmogorov-Smirnov tests. PResults: Uterine contractions and labor progress was suppressed in 35 cases (87.5%) of Nifedipine group and 19 (47.5%) of sulfate magnesium group (P=?). Maternal tachycardia was observed in 27 cases (67.5%) of Nifedipine group and dyspnea in 26 (65%) of sulfate magnesium group. After delivery, no complication was observed in Nifedipine group, but 3 cases of uterine atony and 2 cases of the placenta abruption was occurred in sulfate magnesium group (P=?). Two groups were not significantly different in terms of delivery mode (P=0.7). Conclusion: Nifedipine is more effective than sulfate magnesium to suppress preterm labor and has less side effects. Therefore, Nifedipine can be a better alternative in the treatment of preterm labor.