مناسبات ايلخانان و هندوستان

Relations of the Ilkhanate and India

خروج مغول و تهاجم آن ها به سرزمين هاي ديگر، آخرين تهاجم و مهاجرت اقوام ساكن در آسياي مركزي است كه بر محدوده ي جغرافيايي وسيعي تاثير گذاشت. مغولان از اقيانوس آرام تا اروپاي شرقي و تمام سرزمين چين و ايران تا صحاري شامات را در نور ديدند و در اين سرزمين ها حاكميت يافتند و دولت هايي با ريشه ي مغولي بنيان نهادند. آن چه كه در اين فتح بزرگ عجيب مي نماياند، عدم فتح هندوستان توسط ايلخانان است. اين پژوهش با روش توصيفي ـ تحليلي و با استناد به منابع دست اوّل سعي دارد علت عدم تهاجم ايلخانان به هندوستان را بررسي و تحليل كند. نگارنده بر اين باور است كه عدم تمايل هولاكوخان به گشودن جبهه ي جديد در شرق ايران، دليل اصلي انعقاد پيمان با سلاطين هندوستان بوده كه ديگر ايلخانان نيز اين پيمان را محترم شمردند. در حالي كه اولوس جغتاي از انعقاد پيمان عدم تجاوز با ملوك هند اجتناب كردند و همواره اين سرزمين را آماج حملات خود قرار دادند. همچنين اين مقاله به روند توجه اولوس جغتاي به هندوستان و فتح اين سرزمين توسط بازماندگان چنگيزخانيان اشاره دارد. در اين ارتباط به بررسي ارتباط سلاطين هندوستان با ايلخانان و اولوس جغتاي پرداخته و چگونگي تعامل آن ها مورد بحث قرار خواهيم داد. The Mongols’ exit of their own territory and their invasions of other territories were the last attacks and emigration of tribes who were inhabitants of the central Asia. This last exit affected vast geographical areas. Mongols took possession of the lands right from the Pacific Ocean up to Eastern Europe that included whole china, Iran and Syria. They established their government with the Mongolian origin in those countries. What was strange in such a great conquest was that they did not conquer India. In this study, using descriptive-analytical approach and based on original references, we will discuss the reasons why Mongols did not invade India. The authors believe that Hulagu Khan’s reluctance to open a new frontier and to enlarge the Mongol’s territory in the eastern parts of Iran was mainly due to the treaty that he signed with Indian kings. Other Ilkhanate governors also respected and accepted this treaty, while Chaghatai ?s Ulus neglected it and repeatedly invaded India. Also, this paper emphasizes on the trend of the inclination of Chaghatai’s Ulus towards India and the conquest of this land by Chengiz Khan’s successors. In this connection, we discuss the relationship of the Indian kings with the Ilkhanate and Chaghatai ?s Ulus as well as the mode of their mutual interactions.