درمان چسبندگي لابيا با استروژن موضعي و ارتباط آن با سطح سرمي استراديول

Treatment of labial adhesion with topical estrogen and correlation with serum estradiol level

زمينه و هدف: سطح استراديول سرم از عوامل مورد بحث در پيش‌آگهی مبتلايان به چسبندگی لابيا می‌باشد. هدف از اين مطالعه بررسی سطح سرمی استراديول و پاسخ‌دهی به استروژن موضعی در مبتلايان به چسبندگی لابيا می‌باشد.روش بررسی: مطالعه به صورت مداخله‌ای و آينده‌نگر انجام گرديد. 100 كودك از ميان دختران مراجعه‌كننده به درمانگاه كودكان بيمارستان طالقانی شهر گرگان در سال 1390 انتخاب شدند. تشخيص بيماری با معاينه بالينی ناحيه وستيبول انجام گرديد. معيارهای ورود به مطالعه شامل سن سه ماه تا هشت سال، عدم وجود علايم بلوغ، عدم ابهام تناسلی، عدم وجود علايم وولوواژنيت، وجود چسبندگی لابيا بيش‌تر از 25%، عدم سابقه درمان قبلی با استروژن موضعی به فاصله كم‌تر از دو هفته و عدم سابقه درمان ناكامل قبلی بود. در صورت عدم مصرف مناسب دارو از نظر زمان و مقدار آن، عدم مراجعه برای معاينات بعدی و بروز عوارض مربوط به درمان طی دوره درمانی هفت روزه بيمار از مطالعه خارج گرديد. يافته‌ها: بيش‌ترين فراوانی چسبندگی لابيا در كودكان زير يك‌سال و كم‌ترين آن در كودكان 8-7 سال وجود داشت. 86 بيمار بهبودی كامل يا نسبی داشتند. در 14 كودك هيچ‌گونه‌ای شواهدی از بهبودی مشاهده نگرديد. در هيچ‌كدام از بيماران شدت چسبندگی بدتر نگرديده بود. در افرادی كه پاسخ مثبت به درمان داشتند، استراديول خون در سطح پايين‌تری قرار داشت. اختلاف آماری معنی‌داری ميان سطح استراديول خون در موارد پيشرفت كامل يا نسبی در مقايسه با موارد بدون پيشرفت وجود داشت (044/0=P).نتيجه‌گيری: در نهايت به نظر می‌رسد اثربخشی استفاده از كرم استروژن موضعی در بهبود چسبندگی لابيا در كودكانی كه سطح استروژن پايين‌تری دارند بيش‌تر است.

Background: Serum estradiol level is a controversial prognostic factor in the outcome of labial adhesion. The aim of this study was to evaluate serum estradiol levels and topical estrogen response in patients with labial adhesion.Methods: A prospective interventional study was conducted among girls with labial adhesion that referred to Pediatrics clinic in Taleghani University Hospital, Gorgan city, Iran in 2011. One hundred patients entered the study. The diagnosis was conducted by clinical examination of vestibule area. Inclusion criteria were, three months to eight years old prepuberty girls, no ambiguous genitalia, lack of vulvovaginitis symptoms, labial adhesion more than twenty five percent, no history of previous topical estrogen treatment since two weeks ago and previous incomplete treatment. The patients who did not use proper amount and duration of drug and also with adverse drug reactions during treatment period were excluded from the study. Results: The maximum frequency of labial adhesion was in the group of less than one year old. The minimum frequency of labial adhesion was in the 7-8 years old group. Eighty six patients had complete or partial remission. No evidence of an improvement was observed in fourteen children. Severity of adhesions did not worsen in our patients. Serum estradiol levels were lower in patients who had a positive response to treatment. There were significant differences in serum estradiol levels between full or relative improvement with no improvement groups (P=0.044).Conclusion: Findings of this study showed that the labial adhesion patients with low serum estradiol level had better treatment response after using topical estrogen.