تاثير درمان با آنالوگ‌هاي طولاني‌اثر گنادوتروپين بر اندكس توده بدني در دختران دچار بلوغ زودرس

Influence of GnRH analogue on body mass index in girls with precocious puberty: a prospective study

زمينه و هدف: بلوغ زودرس علاوه‌بر اثرات عميق جسمی و روانی، منجر به پيشرفت سريع سن استخوانی، افزايش هورمون‌های جنسی، منارك زودرس و كاهش قابل‌توجه در قد نهايی بيماران درمان نشده می‌شود. درمان با آنالوگ‌های طولانی‌اثر گنادوتروپين‌ها، درمان انتخابی بلوغ زودرس می‌باشد، اما در مورد اثر اين داروها بر افزايش وزن، اختلاف‌نظر وجود دارد. روش بررسی: در اين مطالعه گذشته‌نگر وزن،‌ قد و اندكس توده بدنی 52 بيمار به‌مدت 12 ماه، (در شروع درمان،‌ شش و 12 ماه پس از آن) با آنالوگ‌های گنادوتروپين مورد بررسی قرار گرفت. بيماران بيشتر دختران مبتلا به بلوغ زودرس ايديوپاتيك بودند و تعداد كمی هم دخترانی بودند كه به‌علت قد كوتاه و يا مسايل اجتماعی و روانی كانديد درمان بودند. شاخص‌های آنتروپومتريك و BMI پس‌از درمان با قبل مقايسه شد. يافته‌ها: متوسط سن بيماران در شروع درمان 07/3±78/8 بود. انحراف معيار برای توده بدنی (Standard Deviation Score for Body Mass Index, SDS BMI) بيماران، قبل‌از درمان 18/1±80/0، شش‌ماه بعد از درمان 15/1±82/0 و 12 ماه بعد از درمان هم 28/1±82/0 بود كه تغيير معناداری نداشت (909/0P=). قد SDS بيماران در شروع درمان 65/1±41/0، شش‌ماه بعد از درمان 60/1±43/0 و 12 ماه بعد از درمان 50/1±46/0 بود كه اين افزايش از لحاظ آماری معنادار نبود (66/0P=). افزايش وزن بيماران هم در سه گروه كم‌وزن، نرمال، دارای اضافه‌وزن و چاق نيز تفاوت معناداری با هم نداشت. نتيجه‌گيری: درمان با آنالوگ‌های گنادوتروپين باعث چاقی قابل‌توجه در بيماران نمی‌شود، هرچند افزايش مختصری در وزن ديده می‌شود اما اين تغيير از لحاظ آماری معنادار نيست.

Background: Gonadotropin-releasing hormone analog (GnRHa) therapy is used in central precocious puberty (CPP) worldwide and it is the treatment of choice for this condition. Many of the previous studies concerning the effect of gonadotropin-releasing hormone analog (GnRHa) therapy on height. Much less attention has been paid to changes in body weight. However, concerns have been expressed that CPP may be associated with increased body mass index (BMI) both at initial presentation and during GnRH agonist treatment, but it is controversial in some studies. Methods: We have retrospectively reviewed 52 female patients that the majority of them had CPP. We assessed height, height SDS, weight, weight SDS, BMI and BMI SDS. All patients were treated with GnRHa over 12 months. The variables were evalu-ated at 0, 6 and 12 months after initiation of treatment.8 girls received growth hormone concomitantly. Also bone age and sexual maturity were measured. Bone age was assessed according to the Greulich-Pyle method and sexual maturation was classified according to the Marshall-Tanner method. Results: Before the initiation of therapy, the girls had a mean BMI SD score for chronological age of 0.80± 1.18 after 6 months of therapy BMI SDS was 0.82± 1.15 and after 12 months was 0.82± 1.28 the P value is 0.909 and it is not statistically signif-icant. Height SD score for chronological age was 0.41± 1.65 before the initiation of therapy and was 0.41± 1.65 after 6 months and 0.43± 1.60 after 12 months of therapy. The P= 0.66 and it is not statistically significant. Eight girls received growth hormone concomitantly, in this group increasing height SDS is statistically significant P= 0.044 but increasing BMI SDS is not significant. Conclusion: Gonadotropin-releasing hormone analog (GnRHa) therapy in central precocious puberty (CPP) is safe for BMI and increasing of BMI is not significant, long- term follow-up study is required to elucidate whether GnRHa treatment affects adult obesity. Using growth hormone concomitantly, the effect on increasing height is significant.