رابطه سرمايه اجتماعي با نحوه گذران اوقات فراغت اعضاي هييت علمي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان مبتني بر فعاليت هاي بدني

The Relationship between Social Capital and the Way of Spending Leisure Time, Based on Physical Activities

مقدمه: امروزه اهميت سرمايه اجتماعي در جامعه بيش از پيش احساس مي شود و از سوي ديگر اوقات فراغت و فعاليت هاي بدني به عنوان يكي از مهمترين مولدهاي سرمايه اجتماعي مورد توجه قرار دارد. از اين رو اين پژوهش به تعيين رابطه بين سرمايه اجتماعي و اوقات فراغت فيزيكي اعضاي هييت علمي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان پرداخته است. روش بررسي: اين مطالعه از نوع توصيفي همبستگي بود كه در سال 1391 انجام گرفت. گرد آوري داده ها از طريق دو پرسشنامه انجام گرفت. پرسشنامه سرمايه اجتماعي بر اساس مدلSCAT(Socia Capital Assocaition Tool) ، و همچنين پرسشنامه اوقات فراغت محقق ساخته كه روايي صوري و محتواي آنها مور تاييد صاحبنظران قرار گرفته است و نيز پايايي آنها با استفاده از روش ضريب Cronbachʹs alpha به ترتيب 92/0 و 82/0 بدست آمده است. حجم نمونه با يك مطالعه مقدماتي و با استفاده از فرمول Cochranʹs 150 نفر در نظر گرفته شد كه به روش طبقه اي تصادفي با توجه به متغير جنسيت و دانشكده انتخاب گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين تركيبي از مولفه هاي سرمايه اجتماعي شامل (تعهد، نگرش، اعتماد، مشاركت، ارتباط متقابل، هنجارهاي اجتماعي و يكپارچگي) با ميزان و نحوه گذراندن اوقات فراغت فيزيكي رابطه وجود دارد. ( R = ./659 P= ./001 ). همچنين نتايج نشان داد كه از مولفه ها، فقط مولفه تعهد با ضريب بتاي (B = ./293 , P = ./044) و هنجارهاي اجتماعي با ضريب بتاي (B = ./196 , P = ./047 ) معني دار بوده و ساير مولفه ها معني دار نبوده اند. نتيجه گيري: ورزش و فعاليت هاي بدني در اوقات فراغت و شركت فرد در فعاليت هاي گروهي و عضويت در آنها شرايطي را فراهم مي سازد تا فرد با تعامل و برقراري ارتباط با ساير افراد و احساس تعلق به گروه، منافع و مصالح جمع را محترم بشمارد. اين چنين فعاليت ها مي تواند باعث افزايش سطح سرمايه اجتماعي و مولفه هاي آن در بين افراد گردد. واژه هاي كليدي: سرمايه اجتماعي؛ فعاليت بدني؛ فعاليت هاي اوقات فراغت

Abstract Introduction: Today, social capital is a need in society. Also, leisure time and physical activities are among the most important productive sources of social capital which has noticed nowadays. This survey studies the relationship between social capital and physical leisure time of faculty members of Esfahan University of Medical Sciences. Methods: Descriptive correlation method is used in this study. Two questionnaires are used for data collection. Social capital questionnaire is based on SCOT Model. Also, leisure time questionnaire made by researcher which Face and content validity of it was verified by experts. Reliability coefficients by using Cornbrash’s alpha coefficients were calculated at 0.92 and 0.82 respectively. Sample populations measured by Khan’s Formula, they are 150 people that were selected as sample using multiple cluster sampling by taking the sex and college into consideration as variables. Results: According to the findings there is a direct relationship between a combination of social capital parameters (include commitment, attitude, trust, participation, mutual relationship, social norm and unity) with the way of spending physical leisure time. (R = 0.0659, Pvalue = 0.001). From among the parameters commitment is the only parameter which is significant with Beta coefficient (B = 0.293, Pvalue = 0.044) and social norms with Beta coefficient (B = 0.196, Pvalue =0.047), but the rest are not significant. Conclusion: Playing sport and doing physical activities in the leisure time and also taking part in group activities and their membership provide a situation for people to respect the group interests through communication. Such activities can cause the level of social capital and it`s factors to be increased. Keywords: Social Capital; Exertion; Leisure Activities