مطالعه تفسيرگرايانه صخره نگاره هاي نويافته زه كلوت جازموريان

An Interpretative Study of the Newly-Discovered Rock Inscriptions in Zehkaloot in Jazmoorian

صخره نگاره هاي دهستان زه كلوت (Zehkaloot) جازموريان در جنوب شرق استان كرمان در دو محل يكي در محلي به نام ميردوست (Mirdoost) در حاشيه شرقي رودخانه آبگرم روي صخره اي در مسير جاده امروزي و ديگري بر قطعه سنگي تيره در ميان گورستان تاريخي سرتپه لك كوه (Sar Tappeh Lak Kooh) ايجاد شده اند. نگاره هاي اين دو اثر به چهار گروه انساني، جانوري، هندسي (اشكال ساده نامشخص) و كتيبه تقسيم مي شوند. اين نگاره ها استيليزه و نمادين هستند و بر اثر عوامل طبيعي (فرسايش) و انساني آسيب ديده اند و روي برخي از نقش ها رسوب ديده مي شود. اين نگاره ها به روش هاي كوبه اي و حكاكي با شي نوك تيز ايجاد شده اند. اين دو محوطه در بررسي پيمايشي منطقه زه كلوت شناسايي، و صخره نگاره هاي نويافته آن پس از عكس برداري، با نرم افزار فتوشاپ طراحي شدند. در اين پژوهش علاوه بر معرفي و گونه شناسي سنگ نگاره ها، به گاهنگاري آنها پرداخته شده است؛ همچنين براي تبيين جايگاه آنها و فرهنگ جوامع باستاني حوزه هليل رود و جازموريان در ايران، با نمونه هاي مناطق ديگر ايران مقايسه شده اند. در پايان، تلاش شده با رويكرد تفسيرگرايانه و نشانه شناختي، كاركرد و هدف احتمالي ايجادنگاره ها تبيين شود. داده ها از طريق بررسي ميداني نگارندگان و نيز به روش اسنادي گردآوري شده و سپس به روش استدلال استقرايي تحليل شده اند.