تفسير يك‌بُعدي داده‌‌هاي مگنتوتلوريك منطقه اينچه‌برون

1D interpretation of the magnetotelluric data in Inche-Boroon, Golestan, Iran■

روش مگنتوتلوريك يكي از با اهميت‌ترين فنون ژيوفيزيكي غيرفعال است كه از ميدان‌هاي الكترومغناطيسي طبيعي زمين براي بررسي ساختار مقاومت‌ويژه الكتريكي زيرسطحي استفاده مي‌كند. عمق بررسي در اين روش بسيار بيشتر از ديگر روش‌هاي الكترومغناطيسي است. اين مقاله بررسي‌هاي مگنتوتلوريك منطقه اينچه‌برون (واقع در شمال استان گلستان) را براي بررسي چگونگي رسانايي الكتريكي لايه‌هاي زيرسطحي تا عمق 1300 متر در بر مي‌گيرد. پس از بررسي نتايج حاصل از وارون‌سازي يك‌بعدي و تفسير داده‌هاي مگنتوتلوريك، دو لايه رسانا به‌ترتيب در اعماق 95 تا 190 متر و 250 تا 660 متر تشخيص داده شدند. اين دولايه احتمالاً معرف لايه‌هاي حاوي آب شور و تركيبات يددار هستند. براي تاييد صحت نتايج به‌دست آمده، مدل يك‌بعدي حاصل از داده‌هاي مگنتوتلوريك در مجاورت يك چاه نزديك منطقه مورد بررسي، با نتايج حاصل از نگار چاه مقايسه شده است.

Magnetotelluric (MT) method is an important passive surface geophysical method which uses the Earth’s natural electromagnetic fields to investigate the electrical resistivity structure of the subsurface. The depth of investigation of MT is much higher than that of other electromagnetic (EM) methods. This paper includes an MT survey on the Inche-Boroon area located in the north of Golestan province, Iran to study subsurface electrical conductivity down to 1300 m. As a result, two conductive layers were distinguished from 95 to 190 m and 250 to 660 m. These two layers are interpreted as the layers which consist of salt water and probably Iodine constructions. An exploration borehole is located at 25 km SW of the area. 1D modeling of the MT data on the MT-site closeby the borehole shows reasonably a confirmation of a deep conductor.