تعيين فعاليت آنزيم تيميدين فسفريلاز گلبول‌هاي سفيد و تيميدين پلاسما در بيماران MNGIE به‌روش كروماتوگرافي مايع با كارايي بالا- فاز معكوس (RP-HPLC)

Determining the specific activity of thymidine phosphorylase in leukocytes of patients with MNGIE and the plasma thymidine level by RP-HPLC

Mitochondrial . تبديل تيميدين به تيمين را كاتاليز می كند (TP) زمينه و هدف: تيميدين فسفريلاز يك بيماری اتوزومی مغلوب است كه در نتيجه جهش در NeuroGastroIntestinal Encephalomyopathy (MNGIE) از دست رفتن شديد فعاليت آنزيم و تجمع تيميدين در پلاسما ايجاد می گردد. تظاهرات بالينی اين ،TP ژن هسته اي تعيين فعاليت تيميدين فسفريلاز در MNGIE بيماری در مراحل ابتدايی قابل تشخيص نم يباشند. در افراد مشكوك به گلبول های سفيد و اندازه گيری مقدار تيميدين پلاسما ارزش تشخيصی دارند. روش بررسی: روش هايی كه تا ب هحال برای انداز هگيری فعاليت تيميدين فسفريلاز و ميزان تيميدين پلاسما مورد استفاده قرار گرفته اند از سرعت، دقت و صحت كافی برخوردار نبوده اند. ما فعاليت آنزيم تيميدين فسفريلاز در گلبول های سفيد بيماران دارای علايم باليني سنجش كرديم. تيميدين پلاسما نيز ب ههمين روش انداز هگيری شد. RP-HPLC و افراد كنترل را به روش MNGIE يافت هها: در تحقيق ما غلظت تيميدين پلاسمای افراد بيمار بيش از سه ميكرومول بر ليتر و در افراد سالم غير قابل اندازه گيری و پايين تر از حد انداز هگيری دستگاه ما بود. فعاليت آنزيمی در افراد بيمار كمتر از 5% افراد كنترل بود اين نتايج يك الگوريتم تشخيص قطعی را بر اساس .(P<0/ 525±165 با 05 nmol/h/mg 14±4 در مقابل nmol/h/mg) اندازه گيری تيميدين پلاسما يا فعاليت تيميدين فسفريلاز در گلبول های سفيد و يا هر دو ارايه كردند. نتيج هگيری: ما در ايران را هاندازی كرديم و توانستيم RP-HPLC يك روش سريع و دقيق را برای سنجش فعاليت آنزيم ب هروش برای بيماران ايرانی به دست آوريم.TP مقادير مرجعی را برای ميزان تيميدين پلاسما و ميزان فعاليت آنزيم

Background: Thymidine phosphorylase (TP) catalyses the conversion of thymidine into thymine. Mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy (MNGIE) is an autosomal recessive disease which is caused by mutations in the nuclear gene encoding TP, bringing about severe impairment of TP-enzyme specific activity and accumulation of thymidine in plasma. The clinical manifestations of MNGIE are recognizable and homogenous, but not in the early stages of the disease. In patients who are suspected of having MNGIE, determination of TP-specific activity in leukocytes and thymidine levels in plasma are diagnostic. The methods that are usually used for the measurement of TP activity and plasma thymidine are not rapid or accurate enough and lack sensitivity. Methods: The specific activity of TP was measured by RP-HPLC in leukocytes of both the controls and the patients exhibiting clinical features suggestive of MNGIE. Moreover, plasma thymidine was assessed by the same method. Results: The patients had detectable plasma thymidine (>3 µmol/L) but it was undetectable in the healthy controls. The patientsʹ TP-specific activity decreased to less than 5% relative to the controls (14±4 nmol/h/mg vs. 525±165 nmol/h/mg, P<0.05). A diagnostic algorithm for the definitive diagnosis of MNGIE is suggestible based on the results of this study which relies on the measurement of plasma thymidine, TP-specific activity in leukocytes, or both. Conclusion: In this study, we set up a sensitive and rapid assay for the evaluation of TP-specific activity by using RP-HPLC in Iran. In addition, we established reference values for TP-specific activity and plasma thymidine in the Iranian patients.