پارگي عضله پكتوراليس ماژور: مقاله مروري

Rupture of pectoralis major muscle: review article

زمينه و هدف: پارگی عضله پكتوراليس ماژور يك آسيب بسيار نادر و اغلب ورزشی است كه امروزه در كشور ما بيشتر از قبل ديده می‌شود اين مسأله می‌تواند به دليل رواج يافتن ورزش‌های مختلف مانند بدنسازی و وزنه‌برداری (خصوصاً پرس‌سينه) و پرداختن افراد غيرحرفه‌ای به‌صورت حرفه‌ای و بدون آمادگی كافی و همچنين بدون دريافت آموزش و رعايت احتياطات لازم به اين ورزش‌ها باشد. در اين مقاله سعی شده است تا مروری بر جنبه‌های مختلف اين آسيب از جمله آناتومی پيچيده عضله پكتوراليس ماژور، اپيدميولوژی، مكانيسم، تظاهرات بالينی، روش‌های تصويربرداری كمك‌كننده، انديكاسيون‌های جراحی و تكنيك درمان پارگی اين عضله صورت گيرد. آناتومی پيچيده و ويژه عضله پكتوراليس ماژور، مخصوصاً در محل اتصال آن به استخوان بازو، می‌تواند در آسيب پذيری آن در انقباض اكسنتريك و ناگهانی (به‌عنوان شايع‌ترين مكانيسم پارگی) نقش عمده‌ای داشته باشد. از سوی ديگر اعاده اين آناتومی در هنگام ترميم جراحی، در ايجاد دوباره عملكرد طبيعی عضله مهم به نظر می‌رسد.

Background: Rupture of pectoralis major muscle is a very rare and often athletic injury. These days in our country this injury occurs more frequently. This could be due to increase in professional participation of amateur people in different types of sport, like body building and weight-lifting (especially bench-pressing) without adequate preparation, training and taking necessary precautions. In this article, we have tried to review several aspects of complex anatomy of pectoralis major muscle, epidemiology, mechanism, clinical presentations, imaging modalities, surgical indications and techniques of its rupture. Complex and especial anatomy of pectoralis major muscle, in its humeral insertion particularly, have a major role of its vulnerability to sudden and eccentric contraction as the main mechanism of rupture. Also, restoration of this complex anatomy seems to be important during surgical repair to have normal function of the muscle again.