بررسي استحكام باند ريزكششي كامپوزيت با بيس سايلوران درسطوح مينايي آماده‌سازي شده با ليزر Er:YAG و فرز

Investigating Micro-Tensile Bond Strength of Silorane Based Composite in Enamel Surfaces Prepared by Er:YAG Laser vs. Bur-Cut

مقدمه: در سال‌هاي اخير ليزر Er:YAG براي تراش دندان‌ها استفاده شده است. اخيراً كامپوزيت‌هاي با بيس سايلوران به دندانپزشكي معرفي شده‌اند و مطالعات محدودي در مورد كاربرد اين نوع كامپوزيت‌ها وجود دارد. هدف از اين مطالعه، ارزيابي استحكام باند ريزكششي كامپوزيت با بيس سايلوران (Filtek P90, 3M- USA) در سطوح مينايي آماده شده با ليزر Er:YAG و فرز مي‌باشد. روش بررسي: حفراتي با ابعاد مشابه به وسيله ليزر Er:YAG و فرز بر روي ميناي 20 دندان مولر كشيده شده انسان ايجاد و نمونه‌ها به طور تصادفي به 4 گروه تقسيم شدند: E1: ليزر+ اسيد اچينگ ، E2: ليزر، E3: فرز+ اسيد اچينگ، E4: فرز. سپس پرايمر و ادهزيو و كامپوزيت P90طبق دستور كارخانه سازنده بكار رفت. پس از ترموسايكلينگ، در هر گروه 20 نمونه به صورت ساعت شني با سطح مقطع 1 ميلي‌متر مربع ايجاد شد و نمونه‌ها با سرعت با دستگاه (SD Mechatronik (MTD-500-Germany و با سرعت تيغه mm/min1 تحت تست استحكام باند ريزكششي قرار گرفتند تا شكست ايجاد شود. نوع شكست نمونه‌ها هم در زير استريوميكروسكوپ(ZTX-3E, Zhejiang-China) ارزيابي شد و داده‌ها با استفاده از آزمون آماري ANOVA تجزيه و تحليل شدند. نتايج: بيشترين و كمترين ميزان استحكام باند ريزكششي به ترتيب در زير گروه‌هاي E3 و E2 بود. تفاوت معني‌داري بين گروه‌ها نبود (213/0=p). بيشترين و كمترين نوع شكست به ترتيب مربوط به ادهزيو و كوهزيو بود. با استفاده از آزمون آماري ANOVA اختلاف آماري معني‌داري در نوع شكست بين گروه‌هاي مختلف ديده نشد (845/0=p). نتيجه‌گيري: تراش در مينا با ليزر يا فرز با يا بدون اچينگ وكامپوزيت با بيس سايلوران بر روي استحكام باند ريزكششي تفاوت معني‌داري ندارد.

Introduction: Recently, Er:YAG laser has been used for tooth preparations and silorane-based composites have been introduced to dentistry, though investigating this type of composites has received scant attention. Therefore, the aim of this study was to compare microtensile bond strength (MTBS) of silorane- based composite (Filtek P90 3M/USA) to enamel sufaces, prepared by Er:YAG laser irradiation versus bur cut. Methods:Same sized cavities were prepared by ER:YAG laser and bur on the enamel of 20 extracted teeth which were randomly divided into 4 groups:E1 laser + acid etching, E2: laser, E3: bur + acid etching, E4: bur. Then primer, adhesive and P60 resin composite were utilized according to the manufacturer instructions. After thermocycling, 20 samples were created in the form of an hour glass model with 1 mm2 slices in each group, and were tested by SD Mechatronic MTD 500 (Germany) machine with cross head speed of 1mm/min to create the fracture. The failure mode was assessed under stereomicroscope (ZTX-3E, Zhejiang/China), and the study data were analysed by ANOVA test. Results: The study results revealed that highest and lowest microtensile bond strength belonged to E3 and E2 group respectively. No significant differences were observed between the tested groups(p= 0.213). Highest and lowest modes of failure were adhesive and cohesive respectively. ANOVA results did not demonstrate any significant differences between groups(p=0.845). Conclusion: Laser-prepared or bur-prepared cavities with or without etching and silorane based composite could not significantly affect MTBS in order to enamel.