اثر ژل تتراسيكلين موضعي به همراه درمان غيرجراحي پريودنتال بر روي HbA1c و Lipid profile بيماران ديابتي نوع 2: مطالعه باليني – بيو شيميايي

Effect of Topical Tetracycline Gel with Non Surgical Periodontal Therapy on Hba1c and Lipid Profile in Type 2 Diabetic Patients: A Clinico- Biochemical Study

مقدمه: هدف مطالعه حاضر، تعيين اثر تجويز ژل تتراسايكلين موضعي به همراه درمان غيرجراحي پريودنتال بر روي سطح HbA1c و Lipid profile در بيماران ديابتي نوع 2 مي‌باشد. روش بررسي: 30 بيمار مبتلا به ديابت مليتوس نوع 2 به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. يك گروه جرم‌گيري و تسطيح سطح ريشه و گروه ديگر جرم‌گيري و تسطيح سطح ريشه به همراه ژل تتراسيكلين موضعي دريافت كردند. فاكتورهاي باليني شامل ايندكس لثه‌اي (GI)، ايندكس پلاك (PI)، عمق پاكت پريودنتال (PDD) و فاكتورهاي بيوشيميايي شامل HbA1c و Lipid profile در ابتداي مطالعه و 3 ماه بعد در اين بيماران ارزيابي شد. نتايج: در مقايسه فاكتورهاي باليني بين دوگروه مطالعه، عمق پاكت پريودنتال به صورت معني‌دار در گروه دريافت‌كننده ژل تتراسيكلين كاهش يافت. در بين فاكتورهاي بيوشيميايي هم ميزان تري‌گليسريد (TG) در گروه دريافت‌كننده ژل به صورت معني‌دار كاهش يافت. تفاوت ساير فاكتورهاي باليني و بيوشيميايي بين دو گروه معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: در هر دو گروه بعد از انجام درمان بهبود فاكتورهاي باليني و بيوشيميايي ديده شد. با اين وجود به نظر مي‌رسد تجويز ژل تتراسيكلين موضعي به همراه درمان غيرجراحي پريودنتال در بهبود برخي فاكتورهاي باليني و بيوشيميايي شامل PPD و TG، موثر بوده است، اگر چه ساير فاكتورها بر درمان غيرجراحي پريودنتال به تنهايي برتري نداشت.

Introduction: The present study aimed to evaluate the Effect of topical tetracycline gel application with non surgical periodontal therapy on HbA1c and lipid profile in type 2 diabetic patients. Methods: A total of 30 type 2 diabetic patients were randomly divided into two groups. The first group received scaling and root planning, whereas the second group received scaling and root planning with topically applied tetracycline gel. Clinical factors such as GI, PI, PPD and biochemical factors such as HbA1c and lipid profile were assessed in beginning of study and 3 months later. Results: Comparing the clinical factors between the two groups revealed that periodontal pocket depth significantly reduced in tetracycline-received group. Regarding the biochemical factors, triglyceride levels decreased significantly in tetracycline-received group. No significant difference was observed between the two groups in regard with other clinical and biochemical factors. Conclusion: The study findings demonstrated that clinical and biochemical parameters have been improved after non surgical periodontal treatment in both groups. Although it seems that application of topical tetracycline gel combined with non-surgical periodontal therapy is effective in improvement of some clinical and biochemical factors like PPD and TG, it doesn’t offer any superiority in regard with other factors compared to mere non surgical periodontal therapy.