تعهد آژانس بين المللي انرژي اتمي به حفاظت ازاطلاعات محرمانه هسته اي ايران

The Obligation of the IAEA to Protect Iranʹʹs Confidential Nuclear Information

نظام حقوقي منع گسترش سلاح هاي هسته اي، در قبال تعهد دولت هاي عضو به همكاري با آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، تعهد آژانس به تضمين حفاظت كامل از اطلاعات هسته اي را مقرر مي كند. اجراي تعهدات دوجانبه لازم مي دارد كه هريك از طرفين به تعهداتش پايبند باشد. اما اشتياق آژانس، بيشتر به تدوين تعهدات جديد، دريافت اطلاعات بيشتر و اعمال نظارت گسترده تر بر برنامه هسته اي ايران بوده است تا توجه به حق ايران به محفوظ ماندن اطلاعات هسته اي اش. بدين سبب، در سال هاي اخير، اجراي تعهد مذكور با چالش هاي گوناگون همراه بوده و به‌رغم برخي پيشرفت ها، نگراني ايران از اجراي مقتضي تعهد آژانس رفع نشده است. كوتاهي يا نقض تعهد آژانس در حفاظت از اطلاعات محرمانه، علاوه بر آنكه به اعتبار سازوكار راستي آزمايي منع گسترش سلاح هاي هسته اي، خدشه وارد مي كند، زمينه پيدايش مسيوليت بين المللي آن و همچنين حق ايران به اتخاذ تدابير حمايتي را فراهم مي كند.

Legal regime of nuclear non-proliferation imposes upon the IAEA the obligation to ensure the full protection of confidential nuclear information offered by member states. Implementation of mutual obligations requires each party to adhere to its obligations, but the IAEA seemingly is willing to receive more information and broadly monitor Iranian nuclear activities, instead of giving due consideration to the latterʹs right to have its sensitive information secured. Therefore, recent years have seen daunting challenges, with Iranʹs concerns have not been sufficiently fulfilled. Violation of the obligation to ensure the full protection of confidential information together with prejudicing the credibility of the non-proliferation verification regime raises the IAEAʹs responsibility towards Iran and gives it the right to take self-help measures.