قواعد تفسير كنوانسيون اروپايي حقوق بشر در پرتو رويه قضايي ديوان اروپايي حقوق بشر

The Rules of Interpretation of European Convention on Human Rights in Light of the European Court of Human Rights’ Judicial Precedent

مقررات حقوق بين‌الملل در زمينه تفسير معاهدات در مواد 31 تا 33 كنوانسيون 1969 وين در خصوص حقوق معاهدات آمده است. اين مقررات مستمراً توسط محاكم بين المللي اعمال شده است. اما آنچه وضعيت ديوان اروپايي حقوق بشر را از ساير محاكم بين المللي متمايز مي سازد، استفاده مكرر اين نهاد از چهار قاعده تفسيري خاص يعني قاعده تفسير پويا، قاعده معناي مستقل، قاعده تفسير موثر و قاعده حاشيه صلاحديد دولت است. در اين مقاله هريك از اين چهار قاعده به تفكيك در رويه قضايي ديوان اروپايي حقوق بشر مورد مطالعه و بررسي قرار مي گيرد.

The rules of international law concerning the interpretation of treaties are laid down in Articles 31-33 of the 1969 Vienna Convention on the Law of Treaties. Those rules have been constantly applied by international tribunals, but what distinguishes the European Court of Human Rights from other tribunals is its emphasis on four specific rules of interpretation, namely, Dynamic Interpretation, Autonomous Concepts, Effective Interpretation and Margin of Appreciation. The present study examines these rules and their application in the case-law of the European Court of Human Rights.