واژه‌هاي دخيل عربي در كهن‌ترين متن‌هاي فارسي نو بر اساس دست‌نويس‌هاي مانويِ تورفان

Arabic Loanwords in Oldest New Persian Texts According to the Turfan Manichaean Manuscripts

در اين مقاله نمونه‌هايي از متغيرات سبكيِ خط مانوي در ميان دست‌نويس‌هاي مانويِ تورفان بررسي شده است. برخي واژه‌ها از زبان عربي در دست‌نويس‌هاي متون فارسي نو به خط مخصوص مانوي به كار رفته و در اين مقاله معرفي مي‌شوند. يكي از دست‌نويس‌هاي مانوي همزمان با كهن‌ترين متونِ به اصطلاح فارسيِ كلاسيك مورد توجه قرار گرفته و بررسي ديگر قطعات همسو با آن، به شناسايي كهن‌ترين واژگان دخيل عربي ـ حدود 90 واژه ـ در نخستين متون فارسي نو انجاميد. همچنين بسياري از متغيرات سبك‌شناختيِ چندنويسه در دست‌نويس هاي متاخر مانوي و به ويژه برخي از حلقه هاي مفقودشده در فرآيندِ تحول پلاستيكِ خط مانوي، نيز بازشناسي شده است.

This article surveys a number of stylistic variables in the orthography of Turfan Manichaean manuscripts. Some Arabic words has been used in New Persian manuscripts that were written by Manichaean alphabet and are introduced in this article. One of the texts in Manichaean script is contemporary with the oldest Classical Persian texts and belongs to the advent of New Persian. The study of this text and other similar fragments has brought forth the identification of about 90 Arabic loanwords in early New Persian texts. This study has reviewed stylistic variables of letters in the late Manichaean manuscripts, and through this, has found some missing links in the development process of Manichaean script.