تلقي كانت از ماده

Kant’s Account of Matter

كانت در بنيادهاي مابعدالطبيعي علم طبيعي، تلاش مي‌كند تا با فراهم آوردن بخشي محض براي فيزيك نيوتني، آن را به علم به معناي حقيقي كلمه تبديل كند. او در ضمن اين كار، فيزيك نيوتني را از مفاهيمي كه از نقطه نظر فلسفه نقدي تهي و فاقد وجاهت‌اند پيرايش كرده و تلاش مي‌كند مفاهيمي سازگار با اين فلسفه را جايگزين آن‌ها كند. در نتيجه او در چندين موضع مهم در تقابل كامل با نيوتن قرار مي‌گيرد كه يكي از اين مواضع، بحث ماهيت ماده است. نيوتن از قايلان به نظريه اتميسم است حال آن كه كانت در برابر اين تلقي، نظريه ديناميكي ماده را مطرح مي‌كند. طبق اين نظريه ماده ذاتا داراي نيروهاي بنياديني است كه امكان ماده مبتني بر آنهاست. او با برشمردن ايرادات اتميسم از نقطه نظر فلسفه استعلايي، نظريه جديد خود را همساز با اين فلسفه پيشنهاد مي‌دهد. در اين مقاله تلاش بر اين است كه با بررسي متقابل اين دو نظريه رقيب، انگيزه‌هاي كانت براي ارايه نظريه ديناميكي ماده را بهتر بشناسيم.

In Metaphysical Foundations of Natural Science, Kant tries to prepare a pure part for Newtonian physics to show it is a proper science. Meanwhile, he purges Newtonian physics from the concepts which are empty or are not justified from the stand point of critical philosophy and puts concepts consistent with this philosophy in their place. In some crucial positions, therefore, he diffess from Newton and one of them is the constitution of matter. Although Newton belives in atomism, Kant presents his dynamical theory of matter according to which matter essentially has fundamental forces on which its possibility is based. Kant criticizes atomism from the standpoint of transcendental philosophy and considers his theory consistent with this philosophical view. In this essay, these two rival theories are is examined to understand Kant’s motivation in presenting his novel theory.