بررسي نقش ميانجي سبك شناختي بر رابطه سرمايه انساني و قصد كارآفرينانه(مورد مطالعه: دانشجويان كارشناسي ارشد دانشكده مهندسي برق و كامپيوتر دانشگاه تهران)

A Study of the Mediating Role of Cognitive Style in the Relationship between Human Capital and Entrepreneurial Intention

رشد نامتناسب ظرفيت اشتغال زايي با افزايش تعداد دانش آموختگان دانشگاه ها بيكاري دانش آموختگان را به معضلي مهم در كشور تبديل كرده است. يكي از راه هاي اشتغال، كارآفريني و بهترين پيش-بيني كننده آن، قصد است؛ همچنين يكي از عوامل موثر در شكل گيري قصد كارآفرينانه سرمايه انساني است. پژوهش حاضر تلاش مي كند تا رابطه سرمايه انساني و قصد كارآفرينانه را از طريق متغيرهاي ميانجي سبك شناختي شهودي و منطقي بسنجد. در اين پژوهش، سرمايه روان شناختي و متغيرهاي فردي متغيرهاي كنترلي در نظر گرفته شده اند. اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش تحقيق، كمي و از نوع توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر را دانشجويان كارشناسي ارشد دانشكده مهندسي برق و كامپيوتر دانشگاه تهران تشكيل داده اند كه با استفاده از فرمول كوكران، 140 پرسشنامه به صورت تصادفي در دسترس از دانشجويان گردآوري شد. نتايج اين پژوهش رابطه مثبت سرمايه انساني و قصد كارآفرينانه را تاييد مي كند؛ همچنين اثر سرمايه روان شناختي و متغيرهاي فردي بر قصد از طريق متغيرهاي ميانجي سبك شناختي شهودي و منطقي به اثبات رسيد. اين در حالي است كه آموزش تنها از طريق سبك شناختي منطقي و تجربه پيشين از طريق سبك شناختي شهودي بر قصد كارآفرينانه موثرند.

The increase in the number of university graduates, especially at MA level, in recent years on the one hand and the disproportionate growth rate of employment on the other hand, has made graduates unemployment one of the major challenges of the country. Most students prefer to be employed while employment capacity in society and increase in the number of students do not match closely. Entrepreneurship is one of the ways to create employment and intention is the best predictor of any behavior including entrepreneurship. Entrepreneurial intention is influenced by different factors, including human capital. The present study tries to investigate the effect of human capital on entrepreneurial intention through mediating variables as well as intuitive and rational styles. In this study, psychological capital and individual variables are regarded as control variables. The participants in the study incorporate the MA students of the School of Electrical and Computer Engineering of Tehran University. It is well worth mentioning that 140 questionnaires were randomly distributed among them. This is an applied and quantitative research regarding the purpose and methodology of the research. The research has yielded the result that human capital (education and experience) has a significant effect on entrepreneurial intention. It is also proved that psychological capital and individual variables influence the intention through cognitive style while education and experience influence the entrepreneurial intention through rational and intuitive styles respectively.