رابطه ميان نياز به شناخت، خودكارآمدي آموزشي و انگيزه يادگيري/انگيزه آموزشي، با انتقال آموزش در ميان كارآموزان مركز كارآفريني دانشگاه اصفهان

Determining Cognitive and Motivational Predictors of Training Transfer in Entrepreneurship

آموزش كارآفريني از مهم ترين برنامه هاي آموزشي غير رسمي است كه در بسياري از مراكز آموزشي در حال انجام است. هدف از اين پژوهش بررسي رابطه نياز به شناخت، خودكارآمدي آموزشي و انگيزه يادگيري/انگيزه آموزشي با انتقال آموزش است. طرح پژوهش از نوع همبستگي است و تعداد 164 نفر از كارآموزان مركز كارآفريني دانشگاه اصفهان در دو مرحله پيش آموزشي و پس آموزشي مورد سنجيده شدند. پرسشنامه هاي مرحله پيش آموزشي عبارت بودند از: مقياس نياز به شناخت كاسيوپو، پتي و كايو (1984)، مقياس خودكارآمدي پيش آموزشي كويينونز (1995) و پرسشنامه انگيزه يادگيري نو و ويلك (1993). پرسشنامه هاي مرحله پس آموزشي تحقيق عبارت بودند از: پرسشنامه خودكارآمدي پس آموزشي براون (1999) و پرسشنامه محقق ساخته انتقال آموزش. براي تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام استفاده شد. يافته ها نشان داد كه بين همه متغيرهاي تحقيق و انتقال آموزش روابط مثبت معناداري وجود دارد؛ به علاوه نتايج حاصل از تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد كه دو متغير نياز به شناخت و خودكارآمدي پس آموزشي توان پيش بيني انتقال آموزش را دارند. با عنايت به اين موضوع كه سازه-هاي نياز به شناخت و خودكارآمدي پس آموزشي از طريق آموزش قابل ارتقا هستند، مي توان انتظار داشت كه با طراحي برنامه هاي آموزشي بر مبناي اين دو متغير انتقال آموزش به عملكرد نيز افزايش يابد.

Entrepreneurship training is one of the most important informal educational programs that are underway in numerous training centers. The aim of this research is to determine cognitive and motivational predictors of training transfer in entrepreneurship education. It is a correlational study in which 164 trainees at entrepreneurship centers of Isfahan University were measured in two pre-training and post-training stages. The applied instruments were Cacioppo, Petty and Kaoʹs (1984) scale of need for cognition, Quinonesʹs (1985) pre-training self-efficacy scale, Neo & Wilkʹs (1993) learning motivation questionnaire and Brownʹs (1999) researcher-made post-training self-efficacy questionnaire and researcher-made training transfer questionnaire. The data analysis was performed through applying Pearson correlation coefficient and stepwise regression analysis. The findings show that there are significant positive relationships between all of the research variables and training transfer. Moreover, the results of stepwise regression analysis indicated that the two variables of "need for cognition" and "post-training self-efficacy" are able to predict training transfer. Considering the fact that the need for cognition and post-training self-efficacy are improvable by training, it can be expected that through designing training programs based on these two variables, the transfer of training into function will be enhanced as well.