بررسي مدل پذيرش فناوري IPM در بين باغداران شهرستان دالاهو

Examining the Technology Acceptance Model of IPM among Orchard Farmers of Dalahoo Township

تحقيق حاضر با هدف بررسي الگوي پذيرش فناوري IPM در بين باغداران شهرستان دالاهو در قالب مدل پذيرش فناوري ديويس به انجام رسيده است. جامعه ي آماري 130 باغدار شركت كننده در برنامه IPM هستند كه 97 نفر آنان به صورت نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شده اند. پرسشنامه اي محقق ساخته شامل 9 بخش اصلي طراحي شد. ضريب آلفاي كرونباخ 77/0 پايايي پرسشنامه را در جمع آوري داده هاي مورد نياز نشان مي‌دهد. به منظور تعيين اعتبار سازه اي و برازش مدل طراحي شده از روش تحليل عاملي تاييدي و مدل معادلات ساختاري نيز بهره گرفته شد. نتايج نشان داد كه بين عوامل فردي و سازماني با درك مفيد بودن و بين ويژگي هاي نوآوري با درك آساني كاربرد رابطه معكوسي وجود دارد، در حالي كه بين ساير عوامل رابطه مثبت و معناداري مشاهده شد. با توجه به شاخص هاي برازش به دست آمده در تحقيق، برگزاري كلاس هاي با كيفيت بالاتر توصيه مي گردد

This study aimed to investigate the technology adoption of IPM technology among orchard farmers of Dalahoo Township by means of Davis, Technology Acceptance Model. The statistical population consisted of orchard farmer’s Kermanshah Province attended in IPM program (N= 130) that 97 of them were selected as sample through simple random sampling technique. A researcher- made questionnaire consist of nine main sections was designed. Cronbach,s alpha cofficient of 0/77 showed that the questionnaire was reliable in gathering data. In order to determine the construct validity and fitting the designed model, factor analysis and structural equation modeling was used. Results showed that there was an inverse relationship between individual and organizational factors with perceived usefulness and between innovation factors with perceived ease of use, while there was a significant positive relationship between other factors. Based on findings, implementing training courses with better quality for orchard farmers are recommended