بررسي تاثير4 نوع ماده ي ضدعفوني كننده ي شيميايي برروي خشونت سطحي رزين هاي آكريلي بيس دنچر در شرايط آزمايشگاهي

Evaluating the Effect of Four Chemical Disinfectants on Surface Roughness of Acrylic Resin Denture Base Material (in vitro evaluation)

سابقه و هدف: استفاده از محلول هاي ضدعفوني كننده جهت تميز كردن دنچر امري اجتناب ناپذير است.اين مواد شيميايي علاوه بر تاثير مطلوب در جهت كاهش ميكروارگانيسم ها، باعث ايجاد تغييرات نامطلوبي درسطح دنچرمي شوند.هدف از انجام اين مطالعه تعيين تاثير محلول هاي ضدعفوني كننده ي شيميايي برروي ويژگي فيزيكي خشونت سطحي مواد سازنده ي بيس دنچراست. مواد و روش ها: در اين تحقيق تجربي و آزمايشگاهي تعداد 50 نمونه رزين آكريلي متشكل از دو نوع آكريل مليودنت و آكروپارس?ساخته شد.اين نمونه ها در 4 گروه محلول شيميايي (سديم هيپوكلريت5/0%?سركه ي سفيد يا 5/2 درصدvinegar? بي كربنات سديم يا جوش شيرين 5%? قرص كورگا )وآب شهري به عنوان شاهد قرار گرفتند. نمونه ها مورد ارزيابي خشونت سطحي اوليه و خشونت سطحي ثانويه ?بعد ازقرار گيري در محلول ها ?قرارگرفتند.در مرحله ي بعد يك نمونه از هر گروه تحت پروسه ي PVDطلاپوش شدو توسط ميكروسكوپ الكتروني ارزيابي شد. نتايج توسط تست هاي ANOVA ?hoc Post ومقايسات چندگانه بررسي شدند. يافته‌ها: در اندازه گيري هاي اوليه ازنقطه نظر خصوصيات موردبررسي، دونوع اكريل مورد مطالعه اختلاف معني داري را نشان ندادند. (4/0 > P) بيشترين خشونت سطحي درگروه مليودنت مربوط به سديم هيپوكلريت 5/0% بود كه بطور معناداري از بقيه ي محلولها بيشتر بود. (05/0 > P) در مورد آكريل آكروپارس بيشترين خشونت سطحي توسط سركه 5/2%ايجاد شد كه اختلاف آن با ساير محلول ها معني داربود. (05/0 > P) كمترين ميزان خشونت سطحي در هر دو گروه مربوط به قرص كورگا بود. (01/0 > P) نتيجه گيري: بنظر مي رسد كه تاثير محلول هاي ضدعفوني كننده بر روي خشونت سطحي آكريل مليودنت بيشتر از آكروپارس است و بين محلول هاي مورد نظر كمترين اثر تخريبي توسط قرص كورگا ايجاد مي شود. بهتر است از تركيبات كلردار جهت ضدعفوني كردن آكريل مليودنت و از محلول هاي اسيدي براي ضدعفوني كردن آكريل آكروپارس استفاده نشود. كليد واژه ها: آكريل، مليودنت، آكروپارس، خشونت سطحي، SEM ، موادضدعفوني كننده

Background and Aim: Using disinfectants for cleansing dentures is inevitable. Despite their favorable effect on reducing microorganisms, these chemical materials can cause undesirable effects on the surface of dentures. The aim of this study is to determine the effect of chemical disinfectant solutions on surface roughness of denture base materials. Materials and methods: In this experimental in-vitro study, 50 acrylic resin specimens were fabricated from 2 different brands of Meliodent and Acropars. Samples were placed in 4 groups of solutions (sodium hypochlorite 0.5%, vinegar 2.5%, sodium bicarbonate 5%, corega tabs) control group was placed in normal tap water. Samples were evaluated for the initial and secondary surface roughness.1 specimen from each group was coated in PVD procedure and was assessed with SEM. Data were analyzed using ANOVA and Post-hoc tests and multiple comparisons. Results: The initial measurements revealed no significant difference between two acrylic materials regarding the studied features (P < 0.4). The highest surface roughness in Meliodent group was observed in 0.5% sodium hypochlorite, which was significantly higher than other solutions (P < 0.05). In Acropars group, the highest surface roughness was caused by 2.5% vinegar, which was significantly higher than other solutions (P < 0.05). Corega tab presented the least amount of surface roughness on both acrylic resin specimens (P < 0.01). Conclusion: Results showed that the effect of disinfectant solutions on surface roughness of Meliodent acrylic is higher than Acropars; and the least destructive effect was for Corega tabs. Usage of chlorinated solutions for disinfecting Meliodent acrylic and acidic solutions for Acropars is not recommended. Key words: Acrylic resin, Meliodent, Acropars, Surface roughness, SEM, Disinfectants