تحليل سينماتيكي اندام تحتاني در بيماران مبتلا به آستيوآرتريت تيبيوفمورال داخلي در صفحه فرونتال با استفاده از تحليل مولفه‌هاي اصلي

Lower extremity kinematic analysis of medial tibiofemoral osteoarthritis patients in frontal plane using principal components analysis (PCA)

بيماران مبتلا به آسيتوآرتريت داخلي زانو، با توجه به درجه بيماري‌شان، ممكن است داراي سينماتيك راه رفتن متفاوتي نسبت به افراد سالم ‌باشند كه اغلب اين تغييرات در صفحه فرونتال نمايان مي‌شود. هدف از انجام اين مطالعه، مقايسه سينماتيك مفاصل اندام تحتاني در صفحه فرونتال، ميان افراد غيرمبتلا و مبتلا به آستيوآرتريت داخلي زانو با درجات خفيف و متوسط حين راه‌ رفتن بوده است .آناليز راه رفتن در سه-بعد و بر روي 25 نفر از بانوان 35-53‌ سال صورت پذيرفت كه 10نفر غيرمبتلا، 10نفر مبتلا به آستيوآرتريت خفيف و 5 نفر مبتلا به آستيوآرتريت متوسط قسمت داخلي مفصل تيبيوفمورال بودند. نمودارهاي سينماتيكي با استفاده از روش‌ تحليل مولفه‌هاي اصلي (PCA) خلاصه گرديد. نمره‌هاي مولفه‌هاي اصلي با استفاده از آناليزهاي آماري، ميان سه‌‌گروه (غيرمبتلا، خفيف و متوسط) مقايسه شدند. مچ‌ پاي افراد گروه آستيوآرتريت خفيف در بيشتر قسمت‌هاي سيكل راه رفتن جهت‌گيري اينورژن و در افراد گروه آستيوآرتريت متوسط، جهت‌گيري اورژن دارد. دامنه‌ حركتي مچ‌ پاي گروه آستيوآرتريت خفيف در صفحه فرونتال، كمتر از دو گروه ديگر است (05/0p > ). با پيشرفت بيماري، مقدار زاويه ادداكشن زانو افزايش مي‌يابد ‌(05/0p > ) و دامنه‌ حركتي ران در صفحه فرونتال كمتر مي‌شود كه اختلاف اين دامنه حركتي ميان گروه آستيوآرتريت خفيف و متوسط معني‌دار است (05/0p=).

Patients with medial compartment knee osteoarthritis (OA) may exhibit different kinematics during walking according to the disease stage, also most of differences are in the frontal plane. The objective of this study was to compare lower extremity kinematics in frontal plane between medial knee OA patients and control subjects. Three dimensional gait analysis was performed on 25 women (35 to 53 years old): 10 control subjects, 10 mild medial knee OA and 5 moderate medial knee OA patients. Kinematics waveforms were reduced dimensionally by using Principal Component Analysis (PCA). PCA scores were compared between three groups (control, mild OA and moderate OA) with ANOVA and Post-Hoc TukeyHSD statistical analysis. Ankle of mild OA patients had a leaning towards inversion and moderate OA patients had a leaning towards eversion. Patients with mild OA, had smaller range of ankle motion than two other groups (p > 0.05). Knee adduction angle increased with progression of OA severity (p > 0.05). Range of hip motion in frontal plane decreased with progression of OA severity and this difference was significant between mild and moderate OA groups (p=0.05).