تاثير روان درماني بين فردي بر عملكرد رواني – اجتماعي و مولفه‌هاي اختلال خوردن در دانشجويان دختر

The Effect of Interpersonal Psychotherapy on Eating Disorder Symptoms and the Psychosocial Performance of Female Students

هدف پژوهش حاضر تعيين تاثير روان درماني بين فردي بر عملكرد رواني – اجتماعي و مولفه‌هاي اختلال خوردن در دانشجويان دختر دانشگاه لرستان بود. پژوهش حاضر از نوع آزمايشي ميداني با پيش آزمون، پس آزمون و گروه گواه بود. نمونه‌گيري در اين پژوهش طي دو مرحله انجام گرفت. در مرحله اول تعداد 641 دانشجوي دختر از ميان دانشكده‌هاي مختلف دانشگاه لرستان به صورت تصادفي مرحله‌اي انتخاب شدند. در مرحله بعد 32 دانشجو بر اساس ملاك شمول نمره 20 و بالاتر در پرسشنامه نگرش‌هاي خوردن به طور تصادفي ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفي به گروه آزمايش و گروه گواه گمارده شدند. در اين پژوهش به منظور سنجش مولفه‌هاي اختلال خوردن از آزمون نگرش خوردن و براي سنجش عملكرد رواني- اجتماعي از پرسشنامه ارزيابي آسيب باليني استفاده شد. در مورد گروه آزمايش مداخله درماني شامل 14 جلسه درمان بين فردي بود. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس چند متغيري (مانوا) استفاده شد. نتايج نشان داد بين دو گروه از لحاظ عملكرد رواني – اجتماعي و مولفه‌هاي اختلال خوردن تفاوت معني‌داري به نفع گروه آزمايش وجود دارد. بنابراين مي‌توان بيان داشت درمان بين فردي در بهبود عملكرد رواني – اجتماعي و كاهش مولفه‌هاي اختلال خوردن دانشجويان گروه آزمايش در مقايسه با گروه گواه موثر بوده است.

The purpose of the present study was to investigate the effect of interpersonal psychotherapy on eating disorder symptoms, its components and at the psychosocial performance of female students at Lorestan University. The present study was a field experimental study with a pretest, post-test and control group. In the study, sampling was applied in two steps. In the first step, 641 female students were randomly selected by using the multi-phase sampling method. In the next step, 32 female students, Whose scores on the Eating Attitudes Test (EAT) were 20 Or above, were selected and randomly divided in experiment and control groups. In this research, the subjects completed an Eating Attitudes Test (EAT) and a Clinical Impairment Assessment Questionnaire (CIA). The experimental intervention that was performed for the experiment group consisted of 14 sessions of interpersonal psychotherapy. For data analysis, a multivariate analysis of variance (MANOVA) was used. The results showed that there were significant differences between the two groups in terms of eating disorder symptoms and psychosocial performance. Therefore, interpersonal psychotherapy was effective in reducing eating disorder symptoms and its 3 components (dieting, bulimia and oral control) and improving the psychosocial performance of the experiment group in compared with the control group.