مقايسه‌ي اثربخشي شناخت درماني گروهي به شيوه TADS با دارو درماني در درمان افسردگي نوجوانان 17-14 ساله شهر اصفهان

Comparison of the Effectiveness of Group Cognitive-Behavior Therapy with TADS Method and Pharmacotherapy in the Treatment of 14-17 Year-Old Adolescents Depression in Isfahan

هدف از اجراي اين پژوهش بررسي اثربخشي درمان شناختي رفتاري گروهي به شيوه TADS و مقايسه آن با دارو درماني در درمان افسردگي نوجوانان دختر 17-14 ساله شهر اصفهان بود. بر اين اساس در قالب يك مطالعه تجربي همراه با گروه كنترل و با ارزيابي به صورت پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري تعداد 27 نوجوان دختر داراي تشخيص افسردگي انتخاب شدند و به شيوه تصادفي در سه گروه TADS، دارو درماني و گروه كنترل قرار گرفتند. آزمودني‌هاي گروه آزمايش تدز يك دوره دوازده جلسه‌اي با مشاركت والدين، درمان شناختي رفتاري تدز دريافت كردند. آزمودني‌هاي گروه تحت درمان دارويي در يك دوره 2 ماهه داروي افسردگي (فلوكستين) دريافت نمودند، در حالي كه آزمودني‌هاي گروه كنترل چنين مداخله‌اي دريافت نكردند و در ليست انتظار قرار گرفتند و پس از دو ماه هر سه گروه تحت پيگيري قرار گرفتند. آزمودني‌هاي سه گروه با استفاده از مصاحبه باليني ساختار يافته براي اختلال‌هاي محور I (SCID-I) و مقياس تجديدنظر شده افسردگي بك (BDI-II) مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از روش تحليل واريانس يك طرفه با نرم‌افزار آماري SPSS20 تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها نشان داد كه برنامه شناخت درماني TADS به طور معناداري موثرتر از دارو درماني، افسردگي را كاهش داد (01/0P < ). براساس نتايج آزمون تعقيبي توكي اثر عمل آزمايشي پايدار بود (01/0P < ). در نهايت پيشنهاد مي‌شود كه شناخت درماني گروهي به شيوه TADS به عنوان يكي از روش‌هاي مداخله‌اي موثر براي كاهش افسردگي نوجوانان بكار رود.

The purpose of this study was to investigation the efficacy of group cognitive-behavioral therapy with TADS method and its comparison with pharmacotherapy in the treatment of 14-17 year-old girl adolescents depression in Isfahan. Accordingly, in an empirical study with a control group and the evaluation as a pre-test, post-test and follow-up of 27 girl adolescents with diagnosis of depression were selected and they were divided into three groups in random method: TADS, pharmacotherapy and control group. The subjects of TADS experimental group have received a TADS cognitive-behavioral therapy in a period of twelve sessions in partnership with parents. The subjects of pharmacotherapy groups have received depression treatment (fluoxetine) in the course of 2 months. While the control group have not received the intervention and were put in the waiting list and after two month all three groups were followed up. The subjects of three groups were evaluated with the use of the Structured Clinical Interview for Disorders of Axis I (SCID-I) and revised Beck Depression Inventory (BDI-II). Data were analyzed with the use of one-way analysis of variance with statistical software SPSS20. Results indicated that TADS cognitive therapy program decrease depression more effective than pharmacotherapy significantly (P < 0.01). On the basis of the results of the post hoc Tukey test, experimental action effect was stable. (P < 0.01). Finally, it is suggested that the group cognitive therapy used in a TADS method as one of the effective intervention methods to reduce depression in adolescents.