كارايي درمان فراتشخيصي يكپارچه در كاهش شدت عوامل فراتشخيصي و نشانه هاي اختلالات هيجاني

Efficacy of Unified Transdiagnostic Treatment on Reduction of Transdiagnostic Factors and Symptoms Severity in Emotional Disorders

هدف پژوهش حاضر، بررسي كارايي درمان فراتشخيصي يكپارچه در كاهش شدت عوامل فراتشخيصي سبب ساز و نشانه هاي آسيب شناختي در افراد مبتلا به اختلالات هيجاني چندگانه بود. سه نفر زن مبتلا به اختلال هيجاني اضطراب فراگير داراي اختلال هيجاني همايند ديگر از طريق مصاحبه ي تشخيصي و مصاحبه ي باليني ساختار يافته بر اساس معيارهاي تشخيصي DSM-IV-TR براي محور يك به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. بيماران پس از احراز شرايط درمان، وارد فرآيند درمان شدند. در اين پژوهش از طرح تجربي تك موردي از نوع خط پايه ي چندگانه ي ناهمزمان استفاده شد. كارايي پروتكل درمان فراتشخيصي يكپارچه در طي سه مرحله مداخله(خط پايه، درمان 12 جلسه اي و پيگيري 6 هفته اي) با استفاده از پرسشنامه نگراني ايالت پنسيلوانيا (PSWQ)، زيرمقياس سيستم بازداري رفتاري(BIS)، مقياس هاي عاطفه مثبت و عاطفه منفي (PANAS)، مقياس دشواري هاي تنظيم هيجاني(DERS) و سنجه هاي اختصاصي اختلال همايند بيماران مورد بررسي قرار گرفت. داده ها به روش تحليل ترسيم ديداري و فرمول درصد بهبودي بررسي شد. نتايج نشان مي دهد كه تاثير درمان فراتشخيصي يكپارچه در كاهش شدت آماج هاي درمان(نگراني، عاطفه منفي، بازداري رفتاري، مشكلات تنظيم هيجاني و نشانه هاي اختلالات هيجاني) در بيماران از نظر باليني معنادار است. روش درمان فراتشخيصي يكپارچه در كاهش همزمان شدت عوامل فراتشخيصي سبب ساز و نشانه هاي مربوط به اختلالات هيجاني از كارايي لازم برخوردار است.

This study examined efficacy of Unified Transdiagnostic Treatment on reduction of predisposing transdiagnostic factors and pathologic symptoms in patients with multiple emotional disorders. Three women with Generalized Anxiety Disorder (GAD) and a co-morbid emotional disorder were selected by using purposeful sampling method; along with diagnostic interview and Structured Clinical Interview for DSM-IV (SCID) based on disorders axis I. Patients underwent the treatment process subsequent to obtaining treatment requirements. Non-congruent multiple baseline experimental single case study was used as the method of the present study. The efficacy of Unified Transdiagnostic Treatment Protocol (UP) was carried out in three phase of intervention (Baseline, 12 session treatment and 6 weeks follow-up) by using the Penn State Worry Questionnaire(PSWQ), Behavioral inhibition sub-Scale (BIS), Positive and Negative Affect Scales (PANAS), Difficulty Emotional Deregulation (DERS) and principle and comorbid diagnosis-specific measures were evaluated. Data analyzed with visuals inspection and improvement percentage strategies. Results showed Unified transdiagnostic Treatment had clinically significant efficient on the reduction of treatmentʹs targets (transdiagnostic common factors and symptoms of emotional disorders) severity. Unified Transdiagnostic Treatment has appropriate efficacy in the symptoms reduction of patients suffering from multiple emotional disorders.