اثربخشي آموزش مسايل ديني بر رضايت زناشويي زوجين

The Effectiveness of The Religious Education of The Cultural Couples on Marital Satisfaction in Bodjnoord

پژوهش حاضر با هدف شناسايي اثربخشي آموزش مسايل ديني بر رضايت زناشويي زوجين فرهنگي شهرستان بجنورد انجام گرفت. در اين مطالعه از طرح تجربي پيش آزمون-پس آزمون همراه با گروه كنترل استفاده شده و جامعه ي آماري تحقيق، زوجيني فرهنگي كه 5 سال از ازدواج آنها مي گذشت، بود. گروه نمونه شامل 24 زوج بود كه واجد شرايط 1- ازدواج اول زوجين باشد، 2-تحت روش هاي ديگر مشاوره قرار نداشته باشند و 3- تاكنون اقدامي در جهت طلاق گرفتن انجام نداده باشند، بود. اين 24 زوج به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. ابتدا پيش آزمون از هر دو گروه گرفته شد. سپس برنامه ي آموزشي به مدت 8 جلسه براي زوج هاي گروه آزمايش اجرا گرديد و در پايان يك هفته بعد از اتمام برنامه آموزشي، از هر دو گروه پس-آزمون گرفته شد. در اين تحقيق آزمون t براي مقايسه ي ميانگين هاي پيش آزمون دو گروه گرفته شد. سپس داده ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه آموزش مسايل ديني موجب افزايش سطح رضايت زناشويي در زوج ها مي گردد و بيانگر آن است كه توجه به فرهنگ در برنامه ي آموزش خانواده موجب بهبود تاثيرپذيري برنامه-هاي آموزشي مي گردد.

This study aimed at determining the effectiveness of religious education on marital satisfaction among Bodjnoord Cultural Couples. The Experimental design with pretest, posttest, and control group was used. The population were (34 couples) with following features ; those who had married for at least 5 years ; or it included their first marriage ; the other methods had not been consulted for them; no action had been done in order to get a divorce. These criteria were employed and produced 24 pairs randomly assigned to experimental and control groups. Both groups were tested, before the start of the training program, for 8 sessions for the couples and their families; after a week of training, both groups were tested. In this study, pre-test, and t-test were employed for comparison of the two groups, the data were analyzed by employing Analysis of Covariance (ANCOVA). The results showed that higher levels of marital satisfaction and religious education (in 2014) were used in the pairs. And, it also showed that the cultural training enhances the effectiveness of training programs in the family.