رويكرد جرم‌شناسي فرهنگي به تغيير الگوي مصرف مواد مخدر در ميان جوانان

The Cultural Criminology Approach to the Changing Patterns of Drug Use amongst the Young

بر اساس مطالعات و گزارش‌هاي رسمي، سن مصرف مواد مخدر با وجود صرف هزينه‌هاي فراوان براي كنترل آن، كاهش يافته است. اين مقاله به دنبال آن است كه از چشم‌انداز جرم‌شناسي فرهنگي اين مسيله را بررسي كند. يكي از پيشنهادهاي اصلي جرم‌شناسي فرهنگي براي اثربخشي برنامه‌هاي كنترل جرم، نفوذ به فرهنگ منحرفانه از رهگذر دستيابي به «فهم جرم‌شناسانه» است. جدي گرفتن اين پيشنهاد، صورت‌بندي مسيله جوانان و مصرف مواد مخدر را به كلي تغيير مي‌دهد. بر اساس اين صورت‌بندي جديد، گروهي از جوانان مصرف مواد مخدر را به عنوان امري عادي (بهنجار) مي‌پذيرند. در پرتو فهم فرايند عادي شدن مصرف است كه مسايلي چون كاهش سن و تغيير الگوي مصرف اساساً معنا مي‌يابند و مي‌توان برنامه‌هاي پيشگيرانه سنجيده در اين زمينه اجرا كرد. اين مقاله بر خلاف گفتمان پوزيتيويستي حاكم بر بسياري از سياست‌ها و برنامه‌هاي كنترل سو مصرف مواد مخدر كه بر فرا روايت‌هايي چون «انتخاب عقلاني» و «نظريه فرصت» مبتني هستند، بر متغير كيفيِ «عادي شدنِ» مصرف مواد مخدر تمركز كرده، اولاً تاثير اين متغير را در برساختن فرهنگ مصرف مواد مخدر نشان مي‌دهد و ثانياً اين گزاره را تقويت مي‌كند كه غفلت از متغير عادي شدن، اثربخشي برنامه‌هاي كنترل مصرف را با چالش‌هاي جدي روبه‌رو مي‌كند.

The official studies and reports show that the age of drug use has been reduced in spite of spending significant economic and social costs to control drug use. This paper is going to examine this issue from the cultural criminology perspective. One of the main suggestions for effectiveness of crime control programs is to influence on deviant culture through accessing the criminological understanding. Giving this suggestion serious consideration totally changes the conformation of the young issue and drug use. According to this new conformation, some of youths accept the drug use as it is the norm. In the light of understanding of normalization process of drug use, it becomes meaningful the reduction of age and changing patterns of drug use and deliberate preventive programs can be executed. Contrary to the positivistic discourse governing the most of drug abuse policies and control programs which are based on metanarratives such as rational choice and opportunity theory, this note concentrates on the qualitative variable of the normalization of drug use, firstly, it shows the effect of this variable in establishing of drug use culture and secondly, it strengthens this proposition that the negligence of the normalization variable, the effectiveness of drug use control programs confront serious challenges. Key words: Drug use, Young people (youths), Cultural criminology, Normalization of drug use, Drug use control programs.