راهبردهاي وضعي پيشگيري از جرايم سايبري

The Situational Prevention Strategies of Cybercrime

پيشگيري از جرم، نخستين گام براي تحقق عدالت كيفري است. فضاي سايبر به اقتضاي ويژگي‌هاي خاصي كه دارد، براي پيشگيري وضعي بسيار مساعد است. رهايي بستر، گمنامي كاربران، آسيب‌پذيري آماج، دشواري شناسايي بزهكاران، سهولت ارتكاب جرم، گستردگي خسارت، كثرت بزه‌ديدگان و كم سن بودن اغلب كاربران، ضرورت پيشگيري وضعي از اين جرايم را دو چندان ساخته است، لذا با اِعمال شيوه‌هاي فنيِ پيشگيري از جرم، مي‌توان تا حدّ مطلوبي از اين جرايم پيشگيري نمود. مقاله پيش رو مي‌كوشد تا تدابير وضعي مختلف را ـ با تكيه بر رهنمودهاي 25گانه كلارك‌ـ در فضاي سايبر تبيين نمايد و از اين طريق، راهكارهايي را براي كاهش فرصت‌هاي مجرمانه و افزايش خطر ارتكاب جرم ارايه كند. روش تحقيق در اين مقاله توصيفي ـ تحليلي است و برايند آن، معرفي راهكارهاي لازم براي پيشگيري وضعي از جرايم سايبر مي‌باشد.

Crime prevention is the first step to establish criminal justice. The cyber space for its specific features is suitable for the situational prevention. The necessity of the situational prevention for cybercrime has been multiplied because of uncontrollable space, unknown computer users, target vulnerability, being difficult to spot crime convicts, ease to commit a crime, extensive loss, traffic density of victims and the most of computer users being under-age. Therefore with applying the technical crime prevention methods we can prevent from these crimes in some extent. This paper tries to determine different situational strategies (with relying on Clarke’s 25 situational crime prevention techniques) and through it propounds strategies to reduce crime opportunities and increase the risk associated with offending. The research method has been descriptive and analytic and the results have been in the form of necessary methods in situational crime prevention from cybercrimes. Key words: Technical prevention of crime, Situational prevention strategies of crime, Cybercrimes, Reducing crime opportunities.