اثربخشي آموزش گروهي مهارت هاي ارتباطي بر كاهش تعارضات زناشويي زوجين

The Effectiveness of Group Training in Communication Skills in Decreasing Marital Conflicts

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش گروهي مهارت هاي ارتباطي بركاهش تعارضات زناشويي زوجين انجام پذيرفت. اين پژوهش از نوع« آزمايشي»، با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل است. جامعه آماري، شامل همه زوجين مراجعه كننده به مركز مشاوره خصوصي شهر آستارا در سال 1391 بود. نمونه پژوهش را 28 نفر از زوجين (14زوج) تشكيل مي دادند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب و در دو گروه آزمايش (14نفر) وگواه (14 نفر) به صورت گمارش تصادفي جايگزين شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش، پرسشنامه تعارض هاي زناشويي(MCQ) بود. ابتدا بر روي هر دو گروه پيش آزمون اجرا گرديد، سپس زوجين گروه آزمايش، در 10 جلسه 90 دقيقه اي آموزش ديدند، پس از اتمام برنامه هاي آموزشي، پس آزمون روي هر دو گروه اجرا شد. داده هاي به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-19و روش تحليل كوواريانس تحليل شد. يافته هاي به دست آمده نشان داد كه آموزش گروهي مهارت هاي ارتباطي بر كاهش تعارضات زناشويي و مولفه هاي آن در زوجين تاثير معناداري دارد.

The aim of the present research is to determine the effects of communication skills training on reducing marital conflicts. Statistical population consisted of all couples referring to a private counseling center in Astara in 2012.The research sample consisted of 28 participants selected through simple random sampling and randomly assigned to two equal experimental and control groups. The Marital Conflicts Questionnaire provided by Baratee & Sanaee was administered to subjects in both groups. After the pre-test was administered to both groups, the couples in the experimental group were trained during 10 ninety-minute sessions while intervention was made with the control group. After the completion of the training program, the post-test was administered to both groups. Findings of the covariance analysis showed that group training in communication skills did have a significant impact on reducing marital conflicts and its components in the couples (P < 0/001)