بررسي تاثيرات قلبي زهر سفره‏ماهي چهارگوش Himantura gerrardii (Gray, 1851)

Study on cardiac effects of Whitespotted whipray, Himantura gerrardii (Gray, 1851)

سفره‏ماهيان از جمله ساكنان آب‏هاي شمالي خليج فارس و درياي عمان هستند. اين ماهيان مي‏توانند يك يا بيشتر خار بر روي دم شلاق‏مانند خود داشته باشند كه در برخي گونه‏ها سلول‏هاي ترشح كننده زهر در ارتباط با اپي‏تليوم پوشاننده خار وجود دارد. در اين تحقيق، عوارض قلبي ناشي از تزريق عصاره گرفته شده از اپي‏تليوم جدا شده از خارهاي گزنده سفره‏ماهي گونه چهارگوش به ميزان 100 ميكروگرم در 100 ميكروليتر بافر PBC به ازاي 100 گرم وزن بدن رات (موش صحرايي)، در زمان‏هاي صفر (بلافاصله پس از تزريق)، 2، 20 و 40 دقيقه پس از تزريق زهر مورد بررسي قرار گرفت. عوارض قلبي مشاهده شده شامل افزايش در تعداد ضربان قلب از دقيقه 2 و تغييراتي در پارامترهاي الكتروكارديوگرام (ECG) همچون افزايش مقادير موج‏هاي T و Q در دقيقه 40، افزايش فاصله PR پس از دقيقه بيستم و كاهش فاصله RR از دقيقه دوم به بعد، بودند؛ همچنين مشخص شد كه اين زهر بر روي پارامترهايي همچون موج‏هاي P، R و S، و فاصله ST تاثيري ندارد.

Stingrays are common inhabitants in the northern waters of the Persian Gulf and Oman Sea. These fishes may have one or more mineralized serrated stingers on the whip-like tail that in some species, have special venom secretory cells in relation with epithelium layer of spine. the present study, the cardiac symptoms induced by injection of the extract from separate epithelium from the venomous spines of this ray, up to 100µg of in 100µl PBC buffer per 100gr of body weight at 0 (immediately after injection), 2, 20 and 40 minutes after venom injection were evaluated in rats. The observed cardiac symptoms in rats included an increase in pulse rate from second minute and various changes in electrocardiogram (ECG) parameters such as T and Q waveʹs values from 40th minute, and increase in PR interval after 20th minute and decrease in RR interval from second minute; these is characterized that this venom hasn’t any effect on P, R and S waveʹs values and ST interval.