تاثير مواجهه با استرس صوتي در دوران بارداري بر روند يادگيري و تثبيت حافظه فضايي فرزندان نر موش‌هاي صحرايي

The effects of prenatal sound stress on the spatial learning and memory of rat\ʹs male offspring

زمينه و هدف: شواهد متعددی نشان می‌دهد كه مواجهه با استرس‌های محيطی مختلف در طی دوران بارداری بر رفتارهای فيزيولوژيك فرزندان موثر است. در اين مطالعه تجربی اثر استرس صوتی در دوران بارداری، بر يادگيری تثبيت حافظه فضايی فرزندان نر موش‌های صحرايی در ماز آبی موريس و نيز ميزان كورتيكوسترون سرم آن‌ها بررسي شده است. روش ‌بررسی: فرزندان نر از مادرانی كه دوره بارداری را به طور طبيعی گذراندند يا در هفته آخر بارداری در معرض استرس قرار داشتند، به چهار گروه 10 سری شامل يك گروه كنترل، و سه گروه كه در هفته آخر جنينی روزانه 1، 2 و 4 ساعت در معرض استرس صوتی بودند، تقسيم شدند. يادگيری فضايی طی پنج شب و هر شب چهار مرحله آزمايش، توسط ماز آبی موريس سنجيده شد. در شب آخر ميزان تثبيت حافظه فضايی نيز بررسی شد. مدت زمان سپری شده و مسافت پيموده شده در ربع‌های مورد نظر ماز تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: نتايج حاصل نشان داد كه مواجهه روزانه به مدت دو و يا چهار ساعت در هفته آخر بارداري باعث ايجاد اختلال در روند يادگيری و نيز تثبيت حافظه فضايی فرزندان می‌شود (05/0p<). ميزان كورتيكوسترون سرم اين حيوانات نيز به وضوح افزايش يافته بود و با نتايج حاصل از مطالعات رفتاری همخوانی داشت. اعمال روزانه يك ساعت استرس تغييری در ميزان كورتيكوسترون و رفتار فرزندان ايجاد نكرد. نتيجه‌گيری: بر اساس يافته‌های ما، مواجهه روزانه با استرس صوتی در هفته آخر بارداری، می‌تواند سبب افزايش كورتيكوسترون سرم و كاهش يادگيری و حافظه در فرزندان نر بالغ شود.

Background: Numerous evidences indicate that various environmental stresses during pregnancy affect physiological behavior of the offspring. This experimental study was designed to investigate the effect of noise stress during prenatal period of rats on spatial learning and memory and plasma corticostrone level in postnatal life.Methods: Three groups of pregnant rats were given daily noise stress with durations of two and/ or four hours in last week of pregnancy period. The fourth group was left unstressed. The male offspring from the unstressed and different stressed groups were assigned as controls and stressed groups. The animals were introduced to a spatial task in Morris water maze 4 trials/day for five consecutive days. The probe test was performed on the 5th day of the experiment. The delay in findings and the distance passed to locate the target platform were assessed as the spatial learning. Results: Our results showed that prenatal exposure to noise stress for two and/ or four hours a day, leads to impaired acquisition of spatial learning in the postnatal animals. The plasma level of corticostrone in the two stressed groups of rats markedly matched with their behavioral function. Prenatal exposure to 1- hour noise stress revealed no effects on the offspringsʹ behavior and plasma corticostrone level.Conclusion: Based on our study results, it seems that applied range of stress which is executed through the noise stress could increase the plasma corticostrone level and could decrease spatial learning and memory of adult male offspring.