عوامل موثر بر رتينوپاتي در بيماران ديابتي نوع 2 با روش تحليل داده‌هاي وضعيت جاري

Factors affecting retinopathy in patients with type 2 diabetes by analyzing the current status data

زمينه و هدف: يكی از عوارض بيماری ديابت، رتينوپاتی است كه در صورت تشخيص و درمان زودهنگام آن می‌توان از عوارضی چون كم‌بينايی و حتی نابينايي جلوگيری كرد. هدف اين مطالعه تعيين عوامل موثر بر رتينوپاتی در بيماران ديابتی نوع دو می‌باشد. روش بررسی: اين مطالعه به‌صورت تحليلی مشاهده‌ای می‌باشد و در آن 459 بيمار ديابتی نوع دو كه از ابتدای ارديبهشت‌ماه 1388 تا پايان آبان‌ماه 1388 به كلينيك چشم‌پزشكی مركز تحقيقات ديابت يزد مراجعه نموده‌اند وارد مطالعه شده‌اند. بيماران توسط يك متخصص چشم‌پزشك تحت معاينات چشمی شامل آزمون تيز بينی، فشار داخل چشم و معاينه با دستگاه اسليت لامپ قرار گرفته‌اند. پس از اتساع مردمك، معاينه ته چشم صورت گرفته و درجه‌بندي بيماران بر اساس طبقه‌بندی ETDRS صورت گرفته است. برای شناسايی عوامل موثر بر رتينوپاتی از مدل رگرسيونی مخاطرات متناسب برای داده‌های وضعيت جاری استفاده شده است. يافته‌ها: در افراد مورد بررسی شيوع رتينوپاتی (95% CI) 7/40% می‌باشد. با يك‌سال افزايش در مدت ابتلای فرد به ديابت خطر ابتلا به رتينوپاتی 5% درصد افزايش می‌يابد (05/0p<). در افراد ديابتی كه برای كنترل قند خونشان از انسولين استفاده می‌كند، در مقايسه با افرادی كه از داروی خوراكی استفاده می‌كنند خطر ابتلا به رتينوپاتی 1/1 بار بيشتر است (05/0p<). در اين مطالعه مشاهده شد كه داشتن سابقه پر فشاری خون در فرد ديابتی خطر ابتلا فرد به رتينوپاتی ديابتی را كاهش می‌دهد. نتيجه‌گيری: كنترل قند خون، معاينه منظم افراد ديابتی توسط متخصصان چشم‌پزشكی در مراحل اوليه تشخيص ديابت و كنترل شديد فشار خون در بيماران ديابتی نوع دو توصيه می‌شود.

Background: Diabetes is a chronic non-communicable disease with increasing prevalence. Retinopathy is one of the main complications of diabetes. Early diagnosis and treatment of retinopathy can reduce the risk of low vision and blindness. The aim of this study was to apply regression analysis of current status data to determine risk factors of diabetic retinopathy in patients with type 2 diabetes being referred to the Ophthalmology Clinic of Yazd Diabetes Research Center, Iran. Methods: In this analytical-observational study, 459 patients with type 2 diabetes were enrolled in the study and the ophthalmic examinations done by an ophthalmologist included visual acuity, intraocular pressure (IOP) measurement and slit-lamp examination. After pupil dilatation, funduscopy was done and the patients were classified according to ETDRS criteria. A proportional hazard model for current status data was used to identify the risk factors for retinopathy. Results: The hazard rate of having retinopathy increased by 5% for an increase of one year in the duration of diabetes (p<0.05) and the hazard rate of having retinopathy was 1.1 times greater in patients who had used insulin for diabetes compared with other type 2 diabetes patients (p<0.05). Conclusion: This study showed that a history of hypertension may reduce the risks of diabetic retinopathy. In patients with the early diagnosis of diabetes, regular examination of the fundus, blood sugar control and tight control of high blood pressure are recommended.