مقايسه آزمايشگاهي دقت تشخيصي Helical CT و CBCT در ارزيابي اروژن‌هاي كنديل منديبل

In-Vitro Comparison of the Diagnostic Accuracy of CBCT and Helical CT for Detection of Mandibular Condyle Erosions

چكيده زمينه و هدف: اختلالات مفصل گيجگاهي فكي شايعترين اختلال فكي مي‌باشند. تصويربرداري اين مفصل ممكن است براي تكميل اطلاعات به ‌دست آمده از معاينات كلينيكي لازم‌ باشد. هدف اين مطالعه مقايسه دقت‌ تشخيصي توموگرافي‌ كامپيوتري مارپيچي (Helical CT) و توموگرافي‌كامپيوتري با اشعه مخروطي (Cone Beam CT ) در كشف اروژن‌هاي شبيه سازي شده كنديل منديبل مي‌باشد. روش بررسي: در اين مطالعه آزمايشگاهي، ضايعات شبيه‌سازي شده در 15 منديبل خشك با استفاده از فرز روند ايجاد شدند. با استفاده از روشهاي توموگرافي كامپيوتري مارپيچي و توموگرافي‌كامپيوتري با اشعه مخروطي ، قبل و بعد از ايجاد اروژن تصويربرداري انجام شد. تصاوير توسط دو راديولوژيست فك و صورت از نظر وجود يا عدم وجود ضايعات بررسي شدند. حساسيت، ويژگي، دقت، ارزش اخباري مثبت و منفي اين روشهاي تصويربرداري در كشف ضايعات اروژن در كنديل منديبل بيان شد. تفاوت بين دو روش توسط آزمون McNemar و ميزان توافق بين مشاهده‌گرها توسط آماره Kappa بيان گرديد. يافته‌ها: بيشترين حساسيت، ويژگي و دقت براي تصاوير توموگرافي‌كامپيوتري با اشعه مخروطي به ترتيب ، 100? ، 100? و 100? و براي تصاوير توموگرافي كامپيوتري مارپيچي به ترتيب، 88? ، 100? و 98? بود. بين دقت تشخيصي توموگرافي كامپيوتري مارپيچي و توموگرافي‌كامپيوتري با اشعه مخروطي در كشف اروژن‌هاي كنديل منديبل از لحاظ آماري تفاوت معناداري وجود نداشت. (1P= ) نتيجه‌گيري: توموگـرافي‌ كامپيـوتري با اشعه مخروطي روشي با ميزان اشعه و هزينـه كمتـر مي‌باشد كه مي‌تـواند در ارزيابي تشخيصي اروژن‌هاي كنديل منديبل، جايگزيني براي روش توموگرافي كامپيوتري مارپيچي باشد. كليد واژه‎ها: كنديل منديبل ، توموگرافي كامپيوتري مارپيچي ، توموگرافي‌كامپيوتري با اشعه مخروطي

Abstract Background and Aim: Temporomandibular joint (TMJ) dysfunction is the most common jaw disorder. TMJ imaging may be necessary to supplement information obtained from the clinical examination. The purpose of this study was to compare the diagnostic accuracy of helical computed tomography (CT) and cone beam computed tomography (CBCT) for detection of simulated mandibular condyle erosions. Materials and Methods: In this in-vitro study, simulated lesions were created in 15 dry mandibles using a dental round bur. Using CBCT and helical CT techniques, mandibular condyles were radiographed before and after creating the lesions. The images were examined by two oral and maxillofacial radiologists for absence or presence of lesions. The accuracy for detecting mandibular condyle lesions was expressed as sensitivity, specificity, positive and negative predictive values. Differences between the two radiographic modalities were analyzed by McNemar’s test. Inter-observer agreement was determined using Kappa coefficient. Results: The maximum sensitivity, specificity and accuracy were 100%, 100% and 100% for CBCT images, respectively and 88%, 100% and 98% for helical CT images, respectively. No statistically significant difference was found between the accuracy of CBCT and helical CT for detection of mandibular condyle erosions (P = 1). Conclusion: CBCT is a lower-dose cost-effective alternative to helical CT for diagnostic evaluation of erosion of the mandibular condyle. Key words: Mandibular condyle , Helical computed tomography , Cone beam computed tomography