Radiographic Assessment of Upper Airway Size in Skeletal Sagittal and Vertical Jaw Discrepancies

بررسي راديوگرافيك عمق فضاهاي هوايي فوقاني در انواع ناهنجاريهاي اسكلتال قدامي- خلفي و عمودي

چكيده زمينه و هدف: از مشكلات ترميمهاي كامپوزيتي تغيير رنگ دندان با گذشت زمان مي‌باشد. بدين ترتيب مهمترين مزيت كامپوزيت‌ها كه تامين زيبايي مي‌باشد از دست مي‌رود و نياز به تعويض ترميم مطرح مي‌شود. هدف از اين مطالعه آزمايشگاهي بررسي اثر Accelerated Artificial Aging بر ثبات رنگ سه نوع كامپوزيت Filtek supreme، Filtek Z250XT و Filtek Z250 مي‌باشد. روش بررسي: در اين مطالعه آزمايشگاهي از هر سه نوع كامپوزيت ميكروهيبريد ( Z250(3MESPE,USAو نانوفيلد، Supreme(3MESPE,USA) و نانوهيبريدZ250XT(3MESPE,USA) هفت نمونه با ابعاد يكسان تهيه گرديد. رنگ‌ سنجي اوليه به وسيله راديو اسپكترومتر مطـابـق با سـيستم CIE L* a* b* انجام شد. نمونه‌ها به مدت 384 ساعت تحت فرآيند ايجينگ قرار گرفتند پس از آن سنجش نهايي رنگ نمونه‌ها با راديو اسپكترومتر انجام پذيرفت. خشونت سطحي يك نمونه از هر گروه قبل و بعد از ايجينگ توسط AFM تعيين شد. يافته‌ها با استفاده از آزمونهايOne way ANOVA وTukey ارزيابي شدند. يافته‌ها: تغييرات رنگ پس از ايجينگ در كامپوزيتZ250 به صورت معناداري كمتر از Supreme و Z250XTبود (05/0 (P? تفاوت آماري معناداري بين تغييرات رنگZ250XT و Supreme وجود نداشت. (05/0 > P) نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه تغيير رنگ كامپوزيت‌هاي مورد مطالعه در اثر ايجينگ بالاتر از حد قابل قبول كلينيكي بود. كامپوزيت ميكروهيبريد Z250 از ثبات رنگ بيشتري در مقايسه با كامپوزيت‌هاي نانو برخوردار بود. ايجينگ باعث افزايش خشونت سطحي گرديد گرچه از لحاظ كلينيكي قابل قبول مي‌باشد. كليد واژه‎ها: ثبات رنگ ، كامپوزيت ، Aging

Abstract Background and Aim: An important factor in the process of diagnosis and orthodontic treatment planning is patient’s respiratory function that has a direct correlation with the upper airway size. The aim of this study was to measure and compare nasopharyngeal, oropharyngeal and hypopharyngeal airway volumes in Iranian subjects with sagittal (Class I, II and III) and vertical (normodivergent, hyperdivergent and hypodivergent) jaw discrepancies using standard cephalometric radiographs. Materials and Methods: In this descriptive cross-sectional study, 100 pre-treatment lat-eral cephalograms of orthodontic patients were evaluated to assess the size of upper air-way space including the nasopharynx, oropharynx and hypopharynx. In order to assess airway dimensions in patients with sagittal and vertical discrepancies, subjects were di-vided into two large groups of normal sagittal and normal vertical patterns. Airway size was measured in sagittal plane in 50 subjects with normal vertical patterns and in vertical plane in 50 subjects with normal sagittal patterns. Linear variables i.e. the size of naso-pharyngeal space (PNS-UPW), oropharyngeal space (U-MPW) and hypopharyngeal space (V-LPW) were measured by cephalometric tracing. Data were analyzed using SPSS version 15 software and chi-square, ANOVA and Tukey’s HSD tests. Results: Understudy subjects had normal age and gender distribution pattern. In patients with normal sagittal pattern, by an increase in vertical dimension, size of nasopharynx (PNS-UPW), oropharynx (U-MPW) and hypopharynx (V-LPW) decreased and the men-tioned volumes were significantly smaller in subjects with hyperdivergent facial patterns compared to hypodivergents. In subjects with normal vertical pattern, by an increase in ANB angle, size of oropharynx (U-MPW) and hypopharynx (V-LPW) decreased and the mentioned volumes in CL II patients were significantly smaller than in CL III subjects; whereas, the largest nasopharynx (PNS-UPW) was observed in CL I subjects. Conclusion: Sagittal and vertical discrepancies affect upper and lower airway dimensions and by an increase in facial height, the mentioned volumes decrease. Smaller ANB angle results in larger airway dimensions.