مفهوم جنگ در فلسفه هنر نيچه

The Concept of War in Nietzsche’s Philosophy of Art

جنگ به مثابه پديده‌اي ناشي از اراده معطوف به چيرگي، بر اصل محوري تفكر نيچه يعني اراده معطوف به قدرت استوار است. انحا چيرگي، ناظر به وجود انواع جنگ در حوزه‌هاي گوناگون زندگي است. در حوزه هنر، اراده معطوف به چيرگي به دو مرتبه تقسيم مي‌شود: 1) مرتبه خلق اثر، كه ناظر به چيرگي بر شيي به عنوان ماده اثر و تحميل كمال بر آن است 2) مرتبه كاركرد فرهنگيِ اثر كه ناظر به ظهور «وتكامپف» و دعوت به حضور در ميدان ستيزه است. در ميان اَشكال و گونه‌هاي هنري، هنر تراژدي، هنر ستيزه محوري است كه قابليت انجام وظايف مشتمل بر دو مرتبه فوق‌الذكر را بهتر از هر هنر ديگري دارد.

War as a phenomenon related to the will to overcome, is based on Nietzsche’s axial thinking principle: “the will to power”. Overcoming manners denotes the being of many types of war in various domains of life. In the domain of art, the overcoming manners, is divided to two statuses: 1) the status of creation of an art-work that denotated with overcoming the art-work’s matter and imposing the perfection on it. 2) The status of an art-work’s cultural function that denotates the rise of the wettkampf and attracts people to participate in war. Tragedy, among the forms and genres of art, is an art that can perform the tasks listed above, better than that of any other art