تبيين و مقايسه كلام تفضيلي نزد ابن عربي و ديونيسيوس مجعول

Explanation and Comparison Superlative Theology According to Ibn- Arabi and of Pseudo-Dionysius

كلام تفضيلي حكايت از عالي‌ترين مرتبه معرفت انسان نسبت به خداوند دارد، كه معرفتي وراي معرفت عقلي است. آنجا كه سكوت گوياترين كلام در توصيف آن است. در مسيحيت، ديونيسيوس مجعول، و در عالم اسلام، ابن عربي از جمله انديشمندان بزرگي هستند كه از ظلمت الهي و سكوت در برابر آن سخن گفته‌اند. در اين مقاله سعي شده با بررسي نظريات اين دو متفكر بزرگ در ارتباط با كلام تفضيلي، مقايسه‌اي ميان آراي آنها صورت گيرد. اگرچه اين دو انديشمند متعلق به دو سنت ديني متفاوت هستند و آبشخور اصلي تفكرات آنها به كتاب مقدس ديني‌شان باز مي‌گردد، قرابت قابل توجهي ميان آراي آنها در اين مورد وجود دارد. موضوع مشترك در انديشه اين دو فيلسوف، اين ديدگاه است كه خداوند در ظلمت وجودي خود بوده و هست و انسان براي وصال با او بايد مراتبي را طي كند تا به اين ظلمت راه يابد. بحث از ظلمت الهي نه‌تنها وجودشناختي، بلكه معرفت‌شناختي نيز هست. شناخت در اين مرتبه متعلق عقل نيست و به همين جهت به زبان در نمي‌آيد. سكوت آن چيزي است كه حكايت از وصال به اين نوع معرفت دارد.

Superlative theology presents the great knowledge of man about God: a knowledge above Perception knowledge. Where silence is the most eloquent language to describe Him. In Christianity, Pseudo- Dionysius, and in the Islamic world, Ibn-Arabi, are among the great thinkers that speak of Divine darkness and silence. In this paper the ideas of these two great thinkers are compared and their ideas about superlative theology surveyed. Although these two thinkers belong to different religious traditions and of source returns to their holy books, there is considerable relationship between their ideas. The common Point of thought of these thinkers about Superlative Theology is speaking of God who is far from Wisdom and Perception and we only can talk about Him by silence. God was and is in His Darkness and human kind must go beyond steps to union with Him and entrance to His darkness. The darkness of God is not only ontological, but also epistemological. Knowledge at this step is not intellectual knowledge and so we cannot speak of it. Silence represents union with this knowledge.