رابطه بين اميد ،خوش‌بيني و معناي تحصيل با عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان دوره پيش دانشگاهي

The relationship between hope, optimism and meaning of education with academic performance in high school students

هدف پژوهش حاضر پيش‌بيني عملكرد تحصيلي بر پايه‌ي اميد، خوش‌بيني و معناي تحصيل بود. 337 دانش‌آموز پيش دانشگاهي شهر اروميه(201 دختر ، 136 پسر) به عنوان نمونه به شيوه‌ي نمونه‌برداري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. شركت كنندگان با مقياس اميد، آزمون تجديد نظر شده جهت‌مندي زندگي و پرسشنامه‌ي معناي تحصيل ارزيابي شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه معناي تحصيل، اميد، خوش‌بيني با عملكرد تحصيلي رابطه‌ي مثبت معناداري دارد. از بين متغيرهاي پژوهش، اميد، خوش‌بيني و معناي تحصيل 6/25 درصد از واريانس عملكرد تحصيلي را تبيين كردند. يافته‌هاي اين پژوهش ضرورت بازشناسي نقش اميد، خوش‌بيني و معني تحصيل را در پيش‌بيني عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان مورد تاكيد قرار مي‌دهد.

The aim of the present study was to investigate the prediction of academic performance based on hope, optimism and the meaning of education. 337 students (136 male, 201 female) were selected by stratified random sampling method from in Urmia high schools student. The participants were assessed using the Hope Scale, Revised life-orientation Test, and Meaning of education Questionnaire. The data were analyzed by Pearson correlation coefficient and stepwise regression analysis. The findings indicated that there were significant positive relationships between academic performance and hope, optimism and meaning of education. It was found that hope, optimism and the meaning of education accounted for 25/6% of the variance of academic performance. The findings emphasize the need to recognize the role of hope, optimism and meaning of education in predicting students’ academic performance.