بررسي تطبيقي الگوهاي جغرافيايي گرايش به ارتكاب جرايم مواد مخدر در استان كرمانشاه و خراسان جنوبي

چكيده با وجود تلاش گسترده كشورهاي جهان و سازمانهاي بينالمللي براي مبارزه با فعاليتهاي مجرمانه مرتبط با مواد مخدر، اين پديده شوم همچنان رو به گسترش است. ايران، به‌دليل موقعيت جغرافيايي خود، از يك سو در مجاورت بزرگ‌ترين كانون توليدكننده مواد افيوني جهان قرار دارد و از سوي ديگر گذرگاه اصلي عبور محموله‌هاي مواد مخدر به كشورهاي اروپايي و نيز بازار مصرف مناسبي براي آن است. هدف از پژوهش حاضر، مطالعه تطبيقي ميزان گرايش به ارتكاب هر يك از جرايم مرتبط با مواد مخدر در استان خراسان جنوبي، به‌عنوان يكي از استان‌هاي مرزي در حاشيه شرقي، و استان كرمانشاه، به‌عنوان يكي از استان‌هاي مرزي در حاشيه غربي كشور، است. روش تحقيق در اين مقاله تحليلي تطبيقي است و براي شناسايي الگوهاي مكاني گرايش به ارتكاب جرايم مواد مخدر از سامانه اطلاعات جغرافيايي استفاده شده است. دادههاي اين پژوهش از طريق پرسشگري از زندانياني انجام گرفته است كه به‌دليل ارتكاب يكي از جرايم مرتبط با مواد مخدر در زمان پژوهش در يكي از زندانهاي اين دو استان محبوس بوده‌اند. بررسي الگوهاي جغرافيايي گرايش به ارتكاب انواع جرايم مرتبط با مواد مخدر در اين دو استان از وجود تفاوت‌هايي ميان آن‌ها حكايت دارد. در مجموع الگوي بزهكاري در استان خراسان جنوبي گرايش به توليد و تامين و حمل مواد مخدر دارد، درحالي‌كه استان كرمانشاه بيشتر مصرف‌كننده مواد مخدر است. با توجه به يافته‌هاي اين پژوهش و بررسي ميزان گرايش به ارتكاب انواع جرايم مواد مخدر در سطح شهرستان‌هاي دو استان، پيشنهادهايي براي كمك به مديران، برنامه‌ريزان و مجريان متولي پيشگيري و مقابله با پديده قاچاق و سو مصرف مواد مخدر ارايه شده است.