سياست جنايي پيشگيرانه ناظر بر جرايم منافي عفت در ايران

Preventive criminal policy towards crimes against morality in I.R. Iran

جرايم منافي عفت به جهت تعرض به حيات مادي و معنوي انسان‌ها از اهميت خاصي برخوردار است، به‌طوري‌كه قانون‌گذار، سياست جنايي خاصي را در خصوص پيشگيري از اين جرايم در پيش گرفته است. در تقسيم‌بندي مرسوم جرم‌شناسي، پيشگيري غيركيفري به پيشگيري اجتماعي و پيشگيري وضعي تقسيم مي‌شود. پيشگيري اجتماعي در جرايم منافي عفت، از طريق مداخله در محيط اجتماعي و شخصي فرد بزهكار صورت مي‌گيرد. جامعه از طريق آموزش و تربيت صحيح و ترغيب افراد در محيط‌هاي مختلف اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي، معيار شناخت اعمال خوب و بد را به فرد القا كرده و قدرت ارزيابي عملكرد خويش را در هنگام مواجهه با جرايم منافي عفت به وي مي‌آموزد. در پيشگيري وضعي از جرايم منافي عفت، با ايجاد تغييراتي در شرايط پيراموني و اوضاع و احوال موقعيت ارتكاب جرم، از طريق دشوار كردن و كاهش فرصت‌هاي ارتكاب جرم و از بين بردن جذابيت‌هاي لازم كه محرك فرد به ارتكاب جرم است و افزايش خطر ارتكاب جرم، موقعيت‌ها و فرصت‌هاي ارتكاب جرم تضعيف و در نهايت از ارتكاب جرايم منافي عفت پيشگيري مي‌شود. سياست‌هاي پيشگيرانه، در عمل چندان كارآيي لازم را نداشته و براي مبارزه با پديده بزهكاري و پيشگيري از آن بايد در ابتدا ريشه‌ها و دردها را شناسايي كنيم و سپس درصدد پيداكردن روش‌هاي درمان آن برآييم. مادامي كه علل، انگيزه‌ها و اسباب ارتكاب جرم وجود دارد، پيشگيري معنايي نخواهد داشت. واژگان كليدي: سياست جنايي، پيشگيري اجتماعي، پيشگيري وضعي، جرايم منافي عفت، حقوق ايران

Abstract Crime against morality, due to violation of materialistic and spiritual features of human life, must be critically considered, as law makers have taken specific preventive approaches to prevent these sort of crimes. In criminology, civil prevention is divided into social and situational prevention. Social prevention takes place by interfering in social and privet life of all criminals. Society, in different social, cultural and economic environment, attempts to learn people wrongs and rights deeds and enables them to have self-judgment about his/her actions in case of crimes against morality. In situational prevention of crimes against morality, situational circumstances and opportunities to committing crimes and any provocative factors will be reduced. Therefore through this actions the danger of turning to crimes will be increased. This results in prevention of immoral crimes. Practically, preventive policies have not been efficient, though to combat crime and prevent all forms of criminal actions initially the roots of offences must be identified, then rehabilitative actions could be carried out. Prevention will not be fruitful until there are causes, motivation and opportunities of committing crimes.