آلودگي آب مصرفي در سه بيمارستان نظامي تهران به لژيونلا پنوموفيلا در سال 1392

Legionelle pneumophila water contamination in three military hospitals of Tehran in 2013

زمينه: شناسايي وضعيت آلودگي آب به لژيونلا يكي از مهم ترين مراحل كنترل عفونت هاي ناشي از آن است. در اين مطالعه وضعيت آلودگي آب مصرفي بيمارستان هاي نظامي منتخب تهران به لژيونلا پنوموفيلا بررسي شد. روش ها: تعداد 150 نمونه به حجم 4 ليتر از آب سرد و گرم سه بيمارستان نظامي شهر تهران برداشت شد. نمونه ها بعد از اندازه گيري كلر باقيمانده، دما و pH جهت فيلتراسيون به آزمايشگاه منتقل شدند. محيط كشت BCYE حاوي مكمل‌هاي لازم مطابق پروتكل تهيه و باكتري هاي مزاحم با افزودن مكمل GVPC و تيمار حرارتي حذف گرديد. كلني هاي لژيونلا پنوموفيلا براساس ويژگي هاي مورفولوژي و آزمايش هاي بيوشيميايي شناسايي شدند. داده ها با آزمون هاي آماري Mann-Whitney و ?2 آناليز شد. يافته ها: تعداد 56 نمونه (33/37%) به لژيونلا پنوموفيلا آلوده بودند. بيشترين آلودگي در سيستم هاي تهويه مطبوع و بخش آندوسكوپي (100%) و كم‌ترين آلودگي در بخش همودياليز، اعصاب و روان، پزشكي هسته اي و آشپزخانه مشاهده شد (0%). سيستم تهويه مطبوع بيشترين دانسيته آلودگي (CFU/L 103×122) و بخش هاي ارتوپدي، اطفال و سونوگرافي كم‌ترين دانسيته آلودگي (CFU/L 1000) را داشتند. ميانگين كلر باقيمانده، دما وpH در موارد رشد يا عدم رشد باكتري از نظر آماري اختلاف معنادار نداشت (05/0P > ). آزمون ?2 بين رشد يا عدم رشد باكتري و نوع سيستم آب (سرد و گرم) اختلاف معناداري نشان نداد (05/0P > ). نتيجه گيري: علي‌رغم استفاده از آب تصفيه‌شده شبكه توزيع شهري، 33/37 درصد نمونه ها به لژيونلا پنوموفيلا آلوده بودند. باكتري لژيونلا پنوموفيلا به غلظت‌هاي متداول كلر باقي‌مانده مقاوم است كه براي كنترل آن در سيستم هاي آبرساني بيمارستان‌ها بايد روش‌هاي گندزدايي موثرتري استفاده شود.

Background: Identification of the water contaminated with Legionella is one of the most important steps to be taken for the control of infections associated with Legionella. This research investigated the water contaminated with Legionella in three selected military hospitals in Tehran. Methods: One hundred and fifty samples with 4 Liters of cold and hot water were collected from the selected hospitals. After determining the residual chlorine, pH and temperature, the samples were transported to the laboratory for filtration. BCYE culture medium containing necessary ingredients was prepared based on the protocol and the interfering bacteria were eliminated by thermal treatment and GVPC supplement. Legionella colonies were identified via biochemical and morphological tests. Data were analyzed by Mann-Whitney and ?2 tests. Results: Fifty-six samples (%37.33) were contaminated with Legionella pneumophila. The highest rate of contamination was observed in the air conditioning systems and endoscopy ward (100%) and the lowest rate of contamination was detected in hemodialysis, neuro-psychology, nuclear medicine ward and kitchen (%0), respectively. Air conditioning system had the highest bacterial density (122000 CFU/L) and orthopedic, pediatrics and sonography wards had the lowest bacterial density (1000 CFU/L). The mean values of chlorine residual, pH and temperature were not significantly different in the presence and absence of Legionella (P > 0.05). The results of ?2 test revealed no significant difference between type of water system (hot and cold) and bacterial or lack of bacterial growth (P > 0.05). Conclusion: In spite of consuming treated water, 37.33% of the samples were contaminated with Legionella pneumophila. Since Legionella pneumophila is resistant to the conventional concentrations of chlorine residual, more effective disinfection procedures should be applied to eliminate Legionella contamination in hospitals’ water systems.