برآورد اثر بازار مالي و سرمايه مذهبي بر انفاق در ايران

Estimating the effect of financial market and religious capital on charity in Iran

يكي از نهادهاي مهمي كه در اسلام مطرح شده و به‌طور ويژه ارمغان اديان الهي و اسلام است، نهاد انفاق مي‌باشد. انفاق مي‌تواند بسياري از مسايل جامعه مانند فقر و نابساماني‌هاي درآمدي و مصرفي را اصلاح كند. مقاله پيش‌رو درصدد است تا به بررسي اثر بازار مالي و سرمايه مذهبي بر انفاق با توجه به آموزه‌هاي اسلامي بپردازد. با توجه به مطالعه‌هاي نظري و تجربي انجام‌شده درباره هزينه‌هاي مذهبي و انفاق و نيز در نظر گرفتن قواعد اسلامي و محدوديت‌هاي آماري، متغيرهاي اندازه بازار مالي، درآمد، ثروت، سن سرپرست خانوار و سرمايه مذهبي به‌عنوان متغيرهاي توضيحي انتخاب شده‌اند. تابع مورد نظر به روش داده‌هاي تابلويي اقتصادسنجي برآورد شده است. داده‌هاي مورد استفاده، داده‌هاي استان‌هاي كشور براي سال 1379-1389 هستند. نتيجه‌هاي مطالعه نشان مي‌دهد كه تابع انفاق به‌صورت تابعي نمايي است و اندازه بازار مالي، درآمد سرانه استاني، سن، ثروت و سرمايه مذهبي در ايران اثر مثبت بر انفاق دارند. نوآوري‌هاي مقاله در استفاده از داده‌هاي مستقيم انفاق، واردكردن اندازه بازار مالي و سرمايه مذهبي افزون بر درآمد و ثروت به‌عنوان عوامل اثرگذار بر انفاق است كه به خوبي در نتيجه‌هاي برآوردهاي اقتصادسنجي منعكس شده و نتيجه‌ها اين برآورد را از مطالعه‌هاي ديگر متمايز كرده است.

Charity institution is one of the most important institutions in Islam that is the special gift of divine religions and Islam. Charity can correct a lot of social issues like poverty and income and expenditure distresses. This article is intended to estimate the effects of financial market and religious capital on charity (gratuitous charity to others) according to Islamic teachings. According to theoretical and empirical studies conducted in the context of religious and charity expenses and also considering Islamic rules and statistical limitations and financial market size, income, wealth, the age of protector of the family and religious capital as explanatory variables were selected. Desired function was estimated using panel data. Data was gathered for the years 1379 to 1389 for the provinces of Iran. The results show that the charity function is an exponential function. Financial market size, per capita provincial income, age, wealth and religious capital have a positive effect on charity in Iran. Innovation of this paper is in using direct data of charity, entering the size of financial market and religious capital in addition to income and wealth as the factors influencing the charity that are well reflected in the results of the estimates and has distinguished these estimates from other studies.