آخرت‌گرايي قرآني؛ قوام‌بخش اقتصاد متوازن

Quranic Resurrectionism; a Strengthening Factor in the Balanced Economy

دين به آخرت توصيه مي‌كند و مردم را در موارد متعدد از دنيا اعراض مي‌دهد؛ نتيجه اين، چه نوع زندگي است و با جوامع توسعه‌يافته چه نسبتي دارد؟ مقاله در صدد اثبات اين امر است كه آخرت‌گرايي قرآني، قوام‌بخش جامعه متوازن و سازنده توسعه اقتصادي همراه با معنويت و عدالت است و با استناد به متن قرآن كريم، روايت‌ها و سيره اولياي دين معناي صحيح آخرت‌گرايي را بيان و آثار آن را در رفتار مصرفي و توليدي فرد و دولت استنباط مي‌كند و نشان مي‌دهد دين در اموري كه به‌طور معمول عقلا و انديشه‌وران اقتصادي به آن توجه ندارند مانند عدالت، حفظ حقوق ضعيفان و دوري از تجمل گرايي با بهره‌گيري از ايمان به آخرت زمينه دوري از رفتارهاي نامناسب را فراهم مي‌كند.

Religion advises human beings to consider the life after death and dissuades them frequently from paying attention to the worldly life. What is that kind of life consistent with this doctrine and how is it related to the developed societies? The purpose of this article is to verify that Quranic resurrectionism strengthens the societyʹs balance and leads to the economic development accompanied by spirituality and justice. I wish, here, to state the proper meaning of resurrectionism citing the holy Quran and Imamsʹ traditions and comportment, infer its implications on the consumption and production behavior of the individual and state and show how religion, by exploiting the belief in the life after death, sets the scene for abstention from improper deeds in the fields like justice, preserving the rights of the disadvantaged and refraining from a life of luxury which economic theorists usually disregard.