الگوي عرضه نيروي كار در جامعه مطلوب اسلامي

The Work Force Supply Pattern in Favorable Islamic Society

مباني اصلي استخراج الگوي عرضه نيروي كار در جامعه مطلوب، كيفيت تخصيص زمان فرد مسلمان به كار و فراغت است و اين تخصيص با توجه به انگيزه، باور و نيازهاي نيروي كار شكل مي‌گيرد. فرد مسلمان براساس باورها، احكام و اخلاق اسلامي كار اقتصادي را عمل صالح دانسته و عوامل موثر بر ساعات كار افزون بر ميزان دستمزد، نيازهاي اساسي اجتماع، فقر و تامين اجتماعي نيز است. تعدد عوامل موثر، باعث ثبات نسبي عرضه نيروي كار در وضعيت نوسان دستمزد است؛ گرچه در صورت نياز ساعات كار به حداكثر مي‌رسد؛ هر چند ميزان دستمزد به حداقل برسد. تحقيق پيش‌رو به روش توصيفي تحليلي به دنبال ارايه الگوي عرضه نيروي كار در جامعه مطلوب اسلامي است و براي الگوسازي با استفاده از روش اقتصاد خرد، فروض اوليه را مطرح كرده و با استفاده از روش‌هاي رياضي، مدل عرضه كار را استخراج مي‌كند. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهدكه عرضه نيروي كار فرد مسلمان تفاوت‌هايي با عرضه كار متعارف دارد و به‌علت عوامل فرهنگي و ديني موثر بر آن ثبات نسبي دارد.

Main principals of deriving work force supply in the favorable society, is the quality of allocation of the time of a Muslim to work and leisure time and this allocation is done according to motivation, belief and needs of work force. A Muslim according to beliefs, sentences and Islamic ethics, considers the economic activity as a good work. Other factors are wage, social needs of society, poverty and social security. The variety of factors causes the relative stability of work force supply in the volatility of wages. This research with a descriptive-analytical approach, tries to present a work force supply pattern in a favorable Islamic society. For this purpose, it proposes assumptions and derives the model using mathematical methods. Findings show that the work force supply of a Muslim has different from conventional pattern and for cultural and religious factors, has a relative stability.